39ste BIFFF volledig online: ‘Een troost in de laatste meters richting post-covid'

De Paasvakantie komt eraan, en dat betekent ook dat het BIFFF de hoofdstad inpalmt. De 39ste editie van het festival werd donderdag voorgesteld. Dit keer geen horror, thriller en science fiction in Bozar, wel in de eigen woonkamer. Want ook het BIFFF kiest – noodgedwongen – voor een online editie. “En dat geniet niet onze voorkeur, maar we proberen er toch iets mooi en uniek van te maken”, klinkt het.

Toen het BIFFF in maart 2020 de geplande editie in zijn geheel moest annuleren wegens corona, dacht er nog niemand aan dat ook de editie van 2021 wel eens in het water kon vallen. Maar de tweede en derde coronagolven sturen ook dit jaar de plannen van de programmatoren danig in de war. Bijeenkomsten zijn nog steeds niet toegelaten, en dus werd het voornemen om een ‘hybride editie’ te houden – deels online en toch deels op locatie – geschrapt.

Anithese

“We zagen dat de online versie van (kortfilmfestival) Anima ook een groot succes was, dus dat stelt ons toch een beetje gerust. Optimisten als we zijn is dit voor ons de gelegenheid om nieuwe ideeën uit te testen”, zegt persverantwoordelijke Jonathan Lenaerts. Al is dit experiment volgens hem niet voor herhaling vatbaar. “Een online festival is voor ons de antithese van een filmfestival. Een festival is een plaats van ontmoetingen, een bij uitstek collectief gebeuren. In de toekomst gaan we sowieso opnieuw voor een fysieke editie.” Al moet nog blijken of dat opnieuw in Bozar zal zijn, de traditionele thuishaven van het BIFFF.

Het voorbije jaar lag de filmindustrie voor een groot deel op apegapen. Ook voor de BIFFF-programmatoren was het geen sinecure om een boeiend programma samen te stellen. “Vooral omdat ze heel lang geen duidelijkheid hadden over ons format”, zegt programmator Chris Orgelt. “Eerst gingen we volop voor die hybride editie. Toen de kans op een fysieke editie zienderogen slonk, werd dat steeds meer een strop rond onze nek. Heel wat films, die nochtans uitstekend geschikt waren voor het BIFFF, verdwenen uit de selectie omdat ze gereserveerd worden voor een fysieke première eenmaal de bioscopen terug opengaan.”

Het BIFFF uitstellen naar later dit jaar, zoals onder meer collega-festival Offscreen heeft gedaan, zagen ze bij het BIFFF niet zitten: “Sommige van onze medewerkers werken enkel in deze periode voor ons, en niet het hele jaar door. Bovendien hebben al heel wat evenementen voor uitstel gekozen, dus de kalender zit aardig vol. En wie zegt dat er pakweg in juni wel al festivals mogelijk zullen zijn? Tot slot is volgend jaar onze 40ste editie, en daar zullen we al meer dan onze handen vol mee hebben”, zegt Orgelt.

Geen pandemie-programma

“Eén ding wilden we zeker niet doen: het programma ophangen aan het coronavirus”, gaat Orgelt verder. “Een bevriend festival wilde een programma samenstellen met alleen maar films die over de pandemie gaan. Maar dat is eigenlijk zowat het laatste waar wij behoefte aan hebben. We horen al een volledig jaar alleen maar over corona, we hebben echt wel behoefte aan iets anders”, zegt Orgelt laconiek.

Eén uitzondering bevestigt de regel: ‘Host’, een Britse horrorfilm die in pijlsnel tempo de wereld veroverde, niet toevallig vanwege de herkenbare setting: de film van amper 56 minuten is één langgerekte opname van een Zoom-conversatie tijdens de pandemie. Al komt er hier wel een mislukte seance en een interventie van een boze geest bij kijken.

Het programma omvat 48 films (3 wereldpremières, 9 internationale premières en 4 Europese premières) en 63 kortfilms: minder dan in een normale editie, om het publiek wat ademruimte te gunnen. “Een deel van het programma omvat de ‘geïnfecteerde sectie’: elf films uit het weggevallen programma van vorig jaar, die we toch nog graag aan ons publiek voorstellen”, zegt Lenaerts.

De openingsfilm is ‘The Shift’, een Belgisch-Italiaanse film over een terreuraanslag in een Brusselse school. “Een sterke, symbolische film die we opdragen aan alle zorgverleners, de soldaten zonder wapens die zich in dit bizarre jaar voor ons inzetten”, aldus Lenaerts.

BIFFF staat garant voor een bont allegaartje van genrefilms van over de hele wereld: films als ‘Posessor’ (van Brandon Cronenberg, zoon van ‘The Fly’-regisseur David), ‘Son’ en ‘Honeydew’ (met Sawyer Spielberg, de zoon van Steven, in de hoofdrol) deden het al goed op Amerikaanse filmfestivals. De documentaire ‘De Dick Maas Methode’ zoomt dan weer in op de Nederlandse cultregisseur Dick Maas, bekend van ‘De Lift’, ‘Amsterdamned’ en ‘Flodder’.

Met ‘Hail Satan’ en ‘Horror Noire’, een documentaire over de belangrijke rol van Afro-Amerikanen in de Amerikaanse horrorgeschiedenis, houdt het BIFFF ook de vinger aan de pols van de sociale en politieke situatie in de VS.

“Aan het einde van de rit denk ik toch dat we erin geslaagd zijn een mooi programma samen te stellen. Een troost in de laatste kilometers naar het post-covidtijdperk”, aldus Orgelt.

Mensetende cyste

Zoals altijd is het BIFFF ook een plek van Aziatische ontdekkingen – ‘Signal 100’, ‘Slate’ en ‘Extro’, om er maar enkelen te noemen – en van films waar ‘out of the box’ het codewoord is. Met ‘Aporia’ staat ook de eerste genrefilm uit Azerbeidzjan op het programma. En ‘Cyst’, een film over een ‘gigantische mensetende cyste’ klinkt als een film die speciaal voor het speciale BIFFF-publiek gemaakt lijkt.

Van de kenmerkende BIFFF-sfeer zal in een online setting wellicht niet veel te merken zijn. Daarom is er ook de ‘BIFFF zone’, met animaties, Q&A-sessies met gasten, wedstrijden en verrassingen. Wie wil kan ook een ‘BIFFF pack’ bij hem thuis laten leveren, met daarin drankjes, goodies en comfort food.

Het programma is te raadplegen op de website van het BIFFF. Zelf films kijken kan vanaf 6 april om 19.00 uur via online.bifff.net. Elke film kost 3 euro. Anders dan in normale edities is er geen tijdsschema: fans kunnen de films kijken wanneer ze willen, binnen de 48 uur na bestellen. “Ook al is het online, een film kan wel degelijk uitverkocht zijn. Bestel dus zeker op tijd je film”, stipt Lenaerts nog aan.