Met Les filles d’Olfa doorbreekt Kaouther Ben Hania het pantser van een Tunesische moeder die twee dochters verloor aan de Islamitische Staat. Deed iemand het haar al na?
Les filles d'Olfa: moeder waarom beven wij?
Wat bezielde jonge mensen om de Islamitische Staat te vervoegen? De vraag houdt niet alleen Brussel of Parijs bezig, ook in Tunesië liggen ze er al jaren wakker van. In 2015 werd ene Olfa gedemoniseerd toen bleek dat twee van haar vier dochters de rangen van de extremisten hadden versterkt.
Kaouther Ben Hania zocht haar en haar twee overgebleven jongste dochters vrij snel op en werd een van hun weinige vertrouwenspersonen. Een eerste poging om van hun verhaal een documentaire te maken, mislukte. Maar de regisseuse die Tunesië aan een eerste Oscar-nominatie hielp met het deels in Brussel gedraaide The Man who sold his skin gaf niet op. In een tweede poging speelde ze haar ervaring uit met experimentele versmeltingen van fictie en documentaire.
Les filles d’Olfa is min of meer de making of van een speelfilm over Olfa die nooit het daglicht zal zien. De prachtige, moderne, jongste dochters spelen zichzelf, voor de oudste dochters zijn er actrices ingehuurd, één acteur neemt alle (bedenkelijke) mannenrollen voor zijn rekening en Olfa laat zich vervangen wanneer ze het te moeilijk krijgt.
Het komt sporadisch wat gekunsteld over mààr de reconstructie dwingt de complexe, in contradicties opgesloten Olfa echt wel om het trauma onder ogen te komen. Inclusief haar rol in het trauma en in het bestendigen van een patriarchale samenleving.
Deels omdat ze niet vergeet af en toe het licht op te zoeken, dringt Ben Hania met haar intieme, aangrijpende, inzichtelijke, unieke film de duisternis dieper binnen dan anderen.
In de bioscoop vanaf 13 september
Lees meer over: Film , review , Islamitische Staat , Kaouther Ben Hania , Tunesische film