Veel onafhankelijke Amerikaanse films van uitstekende makelij krijgen geen kans in onze bioscopen. Het is wat vreemd dat Night comes on de dans ontspringt en veel sterkere films als The tale en Leave no trace niet. Maar dat kan je dit regiedebuut van tv-actrice Jordana Spiro (Ozark) niet aanwrijven.
Zij doet alles volgens het (Sundance-)boekje. Daardoor ontbreekt het wat aan stootkracht en verrassingen, maar storend is dat niet. Zonder daarop uit te zijn imponeert het grote talent Dominique Fishback (zie ook tv-topper The deuce) als een achttienjarige die zich meteen na haar vrijlating uit de jeugdgevangenis aan een vuurwapen helpt om zich te wreken op de man die haar moeder doodde.
Zal ze tijdig inzien dat ze zo haar eigen toekomst of wat daarvan overblijft, het nekschot geeft? Rond die vraag is het drama opgebouwd, maar een stuk interessanter is de relatie met haar tien jaar jongere zus die in een pleeggezin is terechtgekomen. Zij heeft veel minder last van duistere gedachten, maar kan een grote zus goed gebruiken. De verzorgde, tedere filmstijl verzacht de afspiegeling van een harde wereld.
Lees meer over: Brussel , Film , Jordana Spiro , Dominique Fishback , Taturn Marilyn Hall
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.