Angèle openhartig op nieuwe plaat

Angèle gaf zichzelf een mooi verjaardagscadeau door haar nieuwe album een week vroeger uit te brengen dan gepland. Op Nonante-cinq doet ze waar ze goed in is: kleine en grote thema’s verpakken in pastelkleurige popsongs.

Fans van Angèle hadden netjes 10 december op hun kalender aangekruist, de datum waarop haar nieuwe album Nonante-cinq zou verschijnen. Dat hadden ze uit de videoclip voor haar single ‘Bruxelles je t’aime’ gedistilleerd. Maar de Linkebeekse popprinses verraste iedereen door haar album een week vroeger (digitaal) uit te brengen. Ye is er niks tegen.

In haar Netflix-documentaire kondigde Angèle al aan dat Nonante-cinq nog een stuk persoonlijker zou zijn dan haar drie jaar oude debuut Brol, en hoe ze haar angsten tijdens de lockdown niet langer uit de weg was gegaan.

“L’angoisse me fait la guerre et part en fumée,” zingt ze daarover in het nummer ‘Démons’. “Comment faire pour tuer mes démons?” Demonen die ze te lijf gaat in het gezelschap van Damso, de Brusselse rapper die meteen het potentieel zag in de zangeres en haar aan het begin van haar carrière op sleeptouw nam. “J’feat avec Angèle, pas d’gros mots, radio, faut qu’on passe / Au lieu d’un : ‘nique ta-’ non, non, j’dirai : ‘grand bien leur fasse’,” rapt hij met een knipoog naar de controverse die zijn teksten in het verleden teweegbrachten.

Wat die donkere gedachten precies zijn, laat Angèle goeddeels in het midden. Maar dat ze worstelt met succes en de strijd om controle en zelfbehoud, bleek ook al uit de documentaire op Netflix. In ‘Profite’ geeft ze aan hoe moeilijk het is om te genieten van het succes en tegelijk met de voeten op de grond te blijven in de rollercoaster die haar leven geworden is, iets waar ze zich voorheen ook al over uitsprak. Het korset van het succes komt ook aan bod in ‘Libre’. Angèle doet het uiteraard speels, zoals de hoes van Nonante-cinq, een foto van zichzelf genietend op een achtbaan, al duidelijk had gemaakt.

Nonante-cinq, een verwijzing naar haar geboortejaar, oogt als een round-up van haar quarterlife, een inkijk in de angsten, twijfels en verzuchtingen van een jonge vrouw. Het openhartige ‘On s’habitue’, een dot van een popsong, is daar een fraai voorbeeld van. In ‘Taxi’ beschrijft ze hoe een koppel uit elkaar drijft, in ‘Solo’ vraagt Angèle, die tot voor kort een relatie had met de Franse actrice Marie Papillon, zich af of ze ooit nog verliefd wil worden maar ook dat ze beseft dat je in het leven dingen moet achterlaten om vooruit te gaan. “Mes rêves sont des naufrages qui me traînent jusqu’au cauchemar,” klinkt het bijna neerslachtig in ‘Mauvais rêves’, het intieme pianonummer dat haar album afsluit.

Dansen op donkere thema’s
Een album als een blik ‘achter de schermen’ van haar leven dus, in het verlengde van haar documentaire. Maar Angèle gaat ook grote thema’s niet uit de weg. ‘Plus de sens’ zoekt naar zinvolle gedachten in een wereld die gegijzeld wordt door een virus. In ‘Pensées positives’ zingt ze hoe we nood hebben aan positieve denkers, en hoe we open moeten praten om niet in cirkels te draaien. Zoals in ‘Tempête’, een song over huiselijk geweld en seksuele agressie, en een soort van vervolg op ‘Balance ton quoi’. Een actueel thema waar Angèle ook zelf mee te maken kreeg nadat haar broer Roméo Elvis beschuldigd werd van grensoverschrijdend gedrag.

‘Tempête’ is ook typisch Angèle: een zwaarwichtig thema van een luchtige muzikale wikkel voorzien. Voor haar album deed ze opnieuw een beroep op Tristan Salvati, de Franse producer die precies weet waar hij de pastelkleuren in de in se weemoedige pianopop van de Brusselse moet benadrukken.

Muzikaal forceert Angèle zich niet in verrassende muzikale paden op Nonante-cinq. Dat er gedanst kan worden, wisten we al dankzij de vooruitgeschoven single ‘Bruxelles je t’aime’. Ook ‘Libre’, dat begint met een basloopje dat bij Tame Impala lijkt ontvreemd, ‘Solo’ en ‘Plus de sens’, songs met serieuze thema’s, drijven op een dansbeat waar Dua Lipa niet om verlegen zou zitten.

‘Pensées positives’ kringelt rond een exotisch motiefje, en ‘Démons’ schuifelt dankzij Damso richting een iets heftigere hiphopbeat. Maar Angèle is ook opvallend vaak ingetogen op haar nieuwe album. Onder meer met de van de melancholie overlopende pianosongs ‘Taxi’, ‘Mots justes’ en de afsluiter ‘Mauvais rêves’.

Zal ze die donkere gedachten eindelijk van zich af kunnen schudden? Deze plaat is alvast een stap in die richting. Fans zullen ongetwijfeld smullen. Het is nu vooral uitkijken hoe ze haar nieuwe songs in haar livesets zal inpassen, volgend jaar tijdens een van haar vijf passages in Vorst Nationaal.

ANGÈLE
Nonante-cinq is nu uit (Universal), de fysieke release volgt op 10 december
16/5, 19/12, 20/12, 21/12 & 22/12/2022, Vorst Nationaal, www.vorstnationaal.be

ICE-presentator Gailor sprak Angèle naar aanleiding van haar nieuwe album. Ze keuvelden over voetbal, Balance Ton Bar en uiteraard over haar liefde voor Brussel. Beluister het volledige interview hieronder.