Lefto: 'Succes is voor mij: iets doorgeven, anderen beïnvloeden'

Dj, radiohost, producer, muziekkenner en tastemaker Lefto heeft net als de hele muzieksector twee moeilijke jaren achter de rug. Maar met enkele nieuwe releases in het vooruitzicht en een volle agenda in de achterzak zit hij opnieuw op het goede spoor.

“Er was even geen licht aan het einde van de tunnel,” zegt Lefto. Hij heeft het over de voorbije twee jaar, toen maand na maand zijn inkomsten wegvielen. Toen ook duidelijk werd dat de cultuursector, en de clubscene in het bijzonder, niet zo belangrijk bleek als gedacht. “Politici gaan eens graag op de foto met een dj op Tomorrowland, daarmee kunnen ze scoren. Daarbuiten voel je heel hard dat ze geen connectie hebben met het nachtleven, dat ze niet met muziek bezig zijn of niet buiten­komen. Dat vond ik het ergste.”

Vandaag heeft de Brusselse smaakmaker verse moed getapt. De zomer zit goed vol, het najaar wordt nog drukker. Vier jaar na de verzamelaar Lefto presents: jazz cats ligt er een vervolg in de rekken. In september stelt hij zijn tweede compilatie samen voor het legendarische Britse label BBE. En dan broedt hij nog op een eigen project waarin hij zijn producersrol verder uitdiept. Kortom, hij is zo mogelijk nog meer met muziek bezig dan vroeger.

“Corona heeft ons op een andere manier naar de maatschappij doen kijken. De natuur leert ons altijd iets. Kijk naar de overstromingen, die ons vertellen dat er te veel beton is. Of ontbossing, die de verspreiding van virussen door dieren in de hand werkt. Al heb ik het gevoel dat de pandemie misschien net niet lang genoeg heeft geduurd om er blijvende lessen uit te trekken. Mensen verge­ten snel. Er is te weinig observatie. Als er een tornado voorbij­raast, kijken mensen ernaar door hun gsm. Pas daarna beseffen ze dat hun huis weg is.”

De globetrotter in Lefto bleef even op zijn honger zitten, maar hij vond het ook goed om wat meer thuis te zijn. “Ik heb mijn zoontje zijn eerste stapjes zien zetten, zijn eerste woordjes horen zeggen, zijn eerste mopjes. Ik had tijd om alles op een rij te zetten, mijn doelen beter af te bakenen. En ik heb een manager onder de arm genomen, voor het eerst in ­27 jaar.” Die manager moet meer rust brengen, meer vrijheid, meer ademruimte. “Ik had wel een boeker, maar voor de rest deed ik alles zelf. Een artiest moet ook artiest kunnen zijn, en niet bezig zijn met onderhandelen of boekhouden.”

Ook de gedachte dat het voor artiesten moeilijker zou zijn om na corona hun plaats te vinden, speelde mee. “Ik wilde goed voorbereid aan de start staan. Clubs zijn nog steeds voorzichtig, ze nemen financieel weinig risico's. Er zijn veel dj's, de concurrentie is groot. Ik ben 45, ik ben niet zo goedkoop en ook niet zo jong in een scene waar veel jong geweld zit. Zolang ik mee ben, is dat oké, dan voel ik mij forever 21. Pas schatte iemand mij nog 29.” (Lacht)

De vonk waarmee zijn liefde voor muziek gegroeid is, kwam er lang voor zijn 21e. “Mijn vader had een brede muziekcollectie, met veel klassieke jazz maar ook Frans chanson. Maar de echte passie kwam er door hiphop, en door op zoek te gaan naar de samples waarmee rapproducers de muziekgeschiedenis plunderden. Ik begon zelf te producen en ging ook crate diggen voor goeie samples, uit Turkse psychedelica of Braziliaanse bossanova. Zo ben ik vertrokken.”

Die drang naar nieuw spul is er nog altijd. “Ik ga nog steeds op zoek naar dingen die fris zijn, die mij raken. Zolang ik mezelf daarin vertrouw, zit het goed. De jeugd speelt heel hard, redelijk donker. Daar ben ik een tegenpool van, ik ben doorgaans iets meer soulvol, warmer. Ik vind het mooi om die blik te delen met een jongere generatie, dat ik haar kan tonen hoe rijk muziek is. Het is wel eigen aan België dat de oudere garde hier minder meetelt. In Engeland zie je dat pioniers nog altijd mogen shinen op grote festivals. Hier wordt wat je bereikt hebt snel vergeten. Bijna enkel de dag zelf telt.”

Zekere onzekerheid
Lefto houdt van zekerheid, een sprong in het diepe zal hij niet snel wagen. Toch ging hij twee jaar geleden weg bij Studio Brussel. “Mensen die mij toen zot verklaarden, vertellen me nu dat het mijn beste move was. Ik dook ook niet in het ongewisse, ik had een plan, ik wist dat ik bij Kiosk aan de slag kon. Ik zit hier goed. Tijdens corona waren we de polsslag van de stad, dat kunnen niet veel culturele instellingen zeggen. Maar het klopt, er moet iets zijn waarop ik kan terugvallen, ik heb schrik van het onbekende. Waarom zijn mensen bang van de dood? Dat is het enige waarvan je zeker weet dat je het ooit gaat meemaken. Maar het is een onzekere zekerheid. Dat is raar, dat zit niet in ons. Als je jong bent zeker niet, maar hoe ouder je wordt, hoe meer je daar toch over begint na te denken.”

En dus is hij ook bezig met wat hij achterlaat. “Onvermijdelijk. Ik denk dat ik toch wel al iets heb neergelegd, van radioshows tot tv-programma's, workshops, cureren op festivals en dj-sets waarmee ik anderen heb kunnen overtuigen dat je niet op dezelfde trein moet springen als iedereen, dat je je eigen stempel moet drukken. Dat is voor mij succes hebben: iets doorgeven, anderen beïnvloeden, jonge artiesten lanceren door ze in een playlist te zetten of mee te nemen in een compilatie.”

LEFTO
- Jazz cats volume 2 komt uit op 24/6 (Sdban)
- Think outside the Kiosk, zondag van 18 tot 20.00 op Kiosk Radio, www.kioskradio.com
- 26/6, 22.00, Couleur Café, www.couleurcafe.be