De Zuid-Afrikaanse pop- en hiphopartieste Sho Madjozi vertegenwoordigde trots haar Tsonga-roots tussen de internationale sterren op het Nelson Mandela 100-concert in Johannesburg. Nu staat ze te popelen om haar globale mix van hedendaagse en traditionele ritmes en kleuren te lanceren in Europa.
Sho Madjozi: 'Ik wil het beste uit mijn cultuur combineren met het beste van de rest'
Lees ook: Geordie Greep ontbindt zijn zappaiaanse duivels op het nieuwe festival Les Nuits Weekender
Nog een voorbeeld nodig van de even bonte als uitbundige persoonlijkheid van de wereldster in wording? Check haar passage in de op-en-top Amerikaanse tv-show van Kelly Clarkson, waar ze tijdens haar performance van 'John Cena' plots oog in oog kwam te staan met het object van haar hit/verlangen: de professionele worstelaar en acteur John Cena. “Ik was verbijsterd dat ze hem speciaal voor mij naar de studio hadden gehaald,” lacht ze op haar Zoom-scherm. “In mijn geboortedorp waren er twee tv's: op de ene speelde een soap, op de andere worstelen.”
Sho Madjozi (30) groeide op als Maya Christinah Xichavo Wegerif in Shirley Village in het landelijke Limpopo. Als dochter van een Zuid-Afrikaanse moeder, geworteld in de Tsonga-cultuur, en een Europese vader die een ngo runde, werd ze tijdens haar jeugd zowel gevoed door lokale tradities als door globale trends. “Het land ging door een complete transitie tijdens mijn leven en ik woonde ook in andere Afrikaanse landen, maar ik prijs me vooral gelukkig dat ik veel heb meegekregen van mijn traditionele cultuur.”
Hoe gretig ze is om haar identiteit te verdedigen zie je in de clip van 'Kona', waarin dorpsbewoners haar afraden om naar Jo'burg te trekken in de traditionele klederdracht. Ze zouden haar er alleen maar mee uitlachen. “Maar ik wilde mijn cultuur niet gewoon achterlaten en in de huid van onze vroegere kolonisatoren kruipen. Dat hebben we te lang gedaan. Vroeger was de Afrikaanse cultuur in de ogen van anderen niet goed genoeg. Maar ik sta voor een geglobaliseerd Afrika, ik wil het beste uit mijn cultuur combineren met het beste van de rest.”
'Ik wil mijn cultuur niet gewoon achterlaten en in de huid van onze vroegere kolonisatoren kruipen. Dat hebben we te lang gedaan'
Terwijl Madjozi na haar debuut Limpopo Champions League en de mixtape What a life een wereldwijde albumdeal tekende bij Epic, zijn haar voeten stevig verankerd in Tsonga-grond. “Die aarding is levensnoodzakelijk, zeker als je plots zoveel succes kent. Mijn grootmoeder begrijpt nog steeds niet echt wat ik doe, maar ze is wel komen kijken naar het Mandela-herdenkingsconcert in Johannesburg. Fier dat ze was toen ik voor ruim 90.000 toeschouwers een nummer zong in onze ook in Zuid-Afrika altijd al gemarginaliseerde Tsonga-taal. Het was haar eerste bezoek aan een stad!”
Van categorieën ligt Madjozi niet wakker, evolueren wil ze wel. “Ik maak muziek waar je op kan dansen. Of ik dan een rapper of een dansact ben weet ik niet, zolang ik maar fris klink. Mijn eerste album klonk heel energiek en zat vol elektronische invloeden. Ik wilde bewijzen dat ik ook als vrouw kon doen wat ik wilde. Mijn mixtape was dan weer erg geïnspireerd door mijn afkomst en mijn parcours. Op mijn volgende plaat wil ik onderzoeken wie of wat ik globaal kan vertegenwoordigen. Vroeger dacht ik niet dat iemand buiten Zuid-Afrika mijn muziek ooit te horen zou krijgen. Vermoedelijk zal het een meer menselijk album worden, met ook wat politieke standpunten, al zal je mij nooit horen preken. Mijn ideeën over schoonheid, culturele en historische trots verspreid ik het liefst via mijn muziek.”
Lees meer over: Muziek , Sho Madjozi , Botanique