The art of the underground (2): Metro Maalbeek

Metrostation Maalbeek is bijna een kwarteeuw lang het lelijke eendje gebleven onder de Brusselse metrostations, met grauwe ingangen, geheime verbindingen naar ondergrondse parkeerplateaus en… alles kunstloos, zonder decoratie.

Maalbeek was een typische 'werkhalte': koel en kaal. Tot de kunstcommissie in 1996 de in Brussel wonende Bruggeling Benoît van Innis (geboren in 1960) vroeg om de spoorperrons aan te kleden.

Benoît heeft altijd iets met architectuur gehad, hoewel hij voor een schildersrichting koos en niet Sint-Lucas in Gent. Na lang beraad stemde hij in met de vraag. Maar het zou een geïntegreerde wandversiering worden in nauw (vier jaar lang!) overleg met architecten Henk De Smet en Paul Vermeulen.

Een blindenpaal, een signalisatiebord en een extra muurverf - alles aangebracht door de MIVB zelf - verknoeiden achteraf wel het concept. Niet iedereen heeft verstand van kunst en architectuur.

Kijkend naar elkaar staan aan elke zijde van het spoor vier plafondhoge smalle, witte tegelstroken. Al lijken het er tientallen, zo diep kijken ze ons in de ogen.

Omdat de tegels in Portugal gemaakt zijn, mag je ze 'azulejos' noemen. Al komt er bij die van Benoît geen blauw bij te pas. Alsof het een snelle, rake schets betrof, heeft Benoît op het wit glazuur gestileerde hoofden getekend. Koele, wat wereldvreemde metrogebruikers, die geduld hebben en niet lachen. Ze doen de blik én de metro even stilstaan.

De droog-humoristische tekenstijl spreekt aan. En is herkenbaar van Benoîts typische lineaire illustraties voor Paris Match, De Standaard, Le Monde, New Yorker, Esquire, Panorama, Knack, Le Vif, en tal van boeken waarmee de illustrator scoorde.

Om Benoît echt te smaken moet je ook het kleurwerk van hem opzoeken. De jongste jaren kon dat in tentoonstellingen in het Museum voor Schone Kunsten (Gent), Art Brussels, en het Museum Dhondt-Dhaenens (2009).

In 2010 haalt het Museum van Oostende hem in huis. En ondertussen werkt hij hard voor SD Workx, dat hem opdrachten geeft voor kunstintegratie in grote gebouwen. Kijk dus ook eens verder dan de metro.

:: Metrostation Maalbeek
Kunstwerk van Benoît (van Innis), °1960