The Art of the Underground (7): Metrostation Ossegem

Er is het warme stuk wandreliëf in koperlegering Stop the run van de Oost-Vlaming Reinhoud (D'Haese) bij de roltrap, dat voor 'verstrengeling' staat. Vormen die zich in elkaar kneden, bloemknoppen die op openspringen staan, kronkelende polymorfe natuurelementen: je kunt er van alles in herkennen.

Als 'pupil' van Olivier Strebelle, en al evenzeer geïnspireerd door Pierre Alechinsky, heeft Reinhoud zich een plaats onder de kunstzon van de tweede helft van vorige eeuw toegeëigend. Opvallen en herkenbaar zijn hoort bij zijn hele sculpturenoeuvre. Of hij nu figuratieve creaties (mens en dier) goot en hamerde of bizarre composities. Alles blijft ook tijdloos modern, zoals dit beeldige muurtafereel in Ossegem.

Eenzelfde, nog monumentaler stuk beeldhouwwerk, staat in de inkomhal van het metrostation dankbaar te glimmen in het daglicht. Hier troont op één centrale voet een kanjer van een cilindervormige brok carraramarmer uit 1982. De Brabantse Hilde Van Sumere was toen vooraan in de vijftig en had haar naam al gemaakt. Vandaag pronken haar beelden tot in het Olympisch Park van Beijing. Marmer (naast Cor-Ten-staal en plexiglas) blijkt echt haar ding. Het detail in deze reuzengrote ronde structuur is zoals steeds bij deze kunstenares subtiel maar belangrijk.

De naam van het ronde werk is Driehoek in beweging, verwijzend naar de driehoekige inkervingen die 'verstoppertje' spelen met de dag- en avondschaduwen die op de imposante lolly vallen. Gaat het om de kringloop van het leven, vol diepe littekens? De cirkel der eeuwigheid, de zuiverheid van de liefde? De richtingaanduiding 'uitgang langs hier' die op dit monument te lezen staat? Droom maar even onder dit beeld. Na de metro, en na een dagje Valentijn, gaat het leven verder, zoveel maakt Van Sumere wel duidelijk.

:: Kunstwerken in metrostation Ossegem: Hilde Van Sumere (Beersel, 1932), Driehoek in beweging (1982) - Reinhoud D'Haese (1928-2007), Stop the run (1982)