Abercrombie en Fitch trekt zich noodgedwongen terug uit Brussel

De kledingketen Abercrombie en Fitch, gekend om zijn mysterieuze communicatie en strak afgetrainde promojongens en –meisjes, houdt het in Brussel voor bekeken. Het filiaal aan de Waterloolaan zat al een tijdje in financieel slechte papieren en is door de coronacrisis helemaal kopje onder gegaan.

In 2011 zorgde het nieuws van de opening van een ‘flagship store’ van kledingketen Abercrombie en Fitch aan de Waterloolaan nog voor lange wachtrijen aan de ingang. Vooral jongeren waren gek van het merk waarvan de naam altijd goed zichtbaar mee op de kledingstukken stond.

Maar het enthousiasme bleef niet overeind en door het tanende succes kwam de modegroep in financieel slecht vaarwater, schrijft RTBF. De coronapandemie doet daar vandaag nog een schepje bovenop, met de sluiting van onder andere het filiaal op de Champs-Elysées in Parijs en de winkel in Brussel tot gevolg.

‘Geen verrassing’

Het is aan de Waterloolaan niet de eerste gevestigde waarde die door de coronacrisis het schip moet verlaten. Ook lingeriewinkel La Perla en zelfs autoverkoper BMW moesten al de boeken neerleggen. Volgens de handelaarsvereniging is dat op zich geen verrassing.

“Het zijn drie grote namen die verdwijnen. Ik ben er zeker van dat er nog zullen volgen. De economie draait niet en voor een luxe slagader zoals de Waterloolaan is dat dramatisch,” zegt Joël Jiberot op de website van de RTBF.

Kritiek op aanwervingsbeleid en werkomstandigheden

Abercrombie en Fitch is geen onbesproken bedrijf. Het aanwervingsbeleid wordt al een tijdje bekritiseerd. Zo zouden enkel mensen in dienst worden genomen die voldoen aan een bepaald schoonheidsideaal.

Een sportieve look, een slanke lijn en symmetrische trekken zouden daarbij vereisten zijn. En dat zowel voor de verkopers en verkoopsters, als voor de modellen die ingeschakeld worden als levend reclamebord.

Werknemers getuigden in 2012 anoniem ook over de lange werkdagen en verplichte kledijstijl die hen werd opgelegd. Sommige personeelsleden werden dan weer gedwongen om een lichte vorm van gezichtsbeharing ter plaatse af te scheren.