Crisis in taxisector: ‘We voeren enkel nog oude vrouwtjes naar ziekenhuis’

Het is sinds de tweede lockdown een eerder zeldzaam zicht geworden en op dinsdag zullen er vanwege een protestactie nog minder rondrijden: gevulde taxi’s. Het weinige werk dat ze nog hebben leggen de zelfstandige taxichauffeurs van Taxis Verts neer om de hoge vergoeding aan te kaarten die ze ondanks enorme inkomstenverliezen moeten blijven betalen. Een kleine rondvraag leert ons dat de Brusselse taxi- en Uber-chauffeurs nog heel wat meer financiële kopzorgen hebben.

Wachten op klanten is als wachten op Godot voor de taxibestuurders die keurig uitgelijnd de overdekte straat van het Zuidstation vullen. Op plaats vier zit Mohamed scrollend achter het stuur van zijn geparkeerde bolide. Met nog drie chauffeurs voor hem, weet hij dat hij daar nog even zal staan. Vaak duurt het twee uur vooraleer de eerste klant van de dag opduikt.

Delen in de klappen

Mohamed is geen zelfstandige, maar werkt in loondienst voor een werkgever die is ingeschreven bij Taxis Verts. Hij begrijpt dat zijn collega’s vandaag naar de hoofdzetel van Taxis Verts trekken om er de vaste vergoeding aan te klagen. “Gisteren heb ik op vijf uur tijd 24 euro verdiend. Netto blijft daar € 9,60 van over. Dat de kosten om aan de radiocentrale gelinkt te zijn dezelfde blijven terwijl we maar een fractie van het aantal oproepen krijgen, vind ik allesbehalve logisch.”

Wie als zelfstandige taxichauffeur via de radiocentrale wil opgeroepen worden om klanten of boodschappen te vervoeren, betaalt daarvoor een vaste maandelijkse vergoeding aan een taxicentrale. Ook nu de tweede lockdown de inkomsten van de chauffeurs met 70 procent doet verminderen. Voor de taxichauffeurs is de maat nu vol. Zij vinden dat de crisis niet alleen door hen gedragen moet worden.

Voor de coronacrisis verdiende Mohamed op vijf uur tijd makkelijk 60 euro bruto. Toen duurde een shift nog twaalf uur. “Om mijn collega’s ook nog wat werk te gunnen, hebben we afgesproken om onze shiften met drie uur in te korten. Zo deelt iedereen in het verlies. De chauffeur die helemaal vooraan in de rij staat, heeft altijd ‘s nachts gewerkt. Als hij nu niet overdag zou kunnen werken, dan heeft hij niets meer.”

Even verderop wacht zelfstandig taxichauffeur François* zijn beurt af. Hij is niet ingeschreven bij de taxicentrale en is zonder radio dus afhankelijk van passanten die het Zuidstation buitenkomen. “Vroeger gebeurde het vaak dat we zakenlui die het station uit kwamen gesneld naar Diegem of Ottignies moesten vervoeren. Tegenwoordig rijd ik bijna uitsluitend met oudjes naar het Erasmusziekenhuis.”

François ziet in de tweede lockdown zijn gemiddelde daginkomsten van 250 euro naar 50 euro dalen. Dat maakt het voor hem steeds moeilijker om zijn verzekeringskosten, de lening van zijn wagen en zijn sociale zekerheidsbijdragen te betalen. Daarbij komt kijken dat taxi’s en limousines twee keer per jaar gekeurd moeten worden en zo'n controle vaak met bijkomende onderhoudskosten gepaard gaat.

Het antwoord van de overheid

Het Brussels Gewest gaf eerder al aan de 575 euro aan vergunningsbelasting voor de taxi- en Uber-chauffeurs met een Brusselse licentie voor dit jaar kwijt te schelden. Ook konden zelfstandige taxichauffeurs rekenen op 3.000 euro steun van het Gewest en konden ze beroep doen op het overbruggingsrecht van de federale overheid. “Maar lang niet iedereen kan van die steun genieten,” zegt Fernando Redondo van de Association Belge des Chauffeurs Limousine, de vereniging die onder meer de belangen van de Uber-chauffeurs verdedigt.

“Taxi- en Uber-bestuurders die niet in Brussel rondrijden, maar een Vlaamse of Waalse licentie hebben, krijgen niets van Vlaanderen en Wallonië en moeten het met € 1.000 minder stellen dan collega’s met een Brusselse vergunning. Een groot deel van de Uber-chauffeurs is zelfstandige in bijberoep. Als hun omzet lager is dan 6.992 euro per jaar, dan krijgen ze geen enkele vorm van steun. Dat zijn twee- à driehonderd chauffeurs die luxeauto’s van 100.000 euro moeten zien af te betalen. Sommigen van hen zijn ook hun hoofdberoep kwijt door de crisis. Je zou voor minder depressief worden.”

Volgens Redondo hangen steeds meer chauffeurs de sleutels aan de haak en zetten ze hun wagen te koop. Anderen hangen dan weer vast aan leasingcontracten van meerdere jaren. “Gelukkig is er ook nog goed nieuws: de overheid heeft ons recht gegeven op dubbel overbruggingsrecht. Vooral voor de chauffeurs die ‘s nachts rijden is dat goed nieuws, zij zaten aan nul inkomsten.” Redondo hoopt dat de overheid ook aan zelfstandigen in bijberoep denkt en de sociale bijdragen dit jaar laat vallen. Een ding is zeker: zolang de Horeca gesloten is en thuiswerken de norm blijft, zullen Mohamed en zijn collega’s nog heel wat oudjes naar het ziekenhuis moeten voeren om uit de kosten te geraken.

* François is een schuilnaam. Hij wenst anoniem te blijven.