Cultuurhuizen: 'Deze crisis mag geen alibi zijn voor nieuwe besparingen'

De AB zegt deze maand 200 zelfstandige partners gedag. De externe medewerkers, waaronder veel technici en barpersoneel, zijn de eerste die sneuvelen in de door corona fataal getroffen sector. De andere cultuurhuizen zien de situatie met lede ogen aan. "We moeten terug aan de slag. Nu."

Naar aanleiding van de 'herstructurering' in de AB, reageert directeur van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg Michael De Cock op Twitter met de urgente boodschap om de werkzaamheden in de cultuursector meteen terug aan te zwengelen.

"Dramatisch. Deze sector moet aan de slag. Nu. En al zeker wie kan. Over drie weken gaan we spelen", stelt hij op het sociale mediaplatform.

Zijn eigen KVS gaat binnen enkele weken terug aan de slag, met verschillende voorstellingen in openlucht. Daarmee is een deel van de heropstart verzekerd, op zijn minst tot het tijdens de wintermaanden te koud wordt om alles buiten te organiseren. Niet elke zaal is natuurlijk zo hard getroffen als de AB, met concertzalen waar gewoonlijk meer dan duizend mensen staan.

"Daarmee is de AB enigszins een uitzondering", vindt De Cock. "Ik wil niet per sé generaliseren, maar de hele sector moet weldegelijk terug aan de slag - daar moeten alle beleidsniveaus samen voor zorgen. Een zekere hoeveelheid flexibele contracten is eigen aan de sector, dat is historisch zo gegroeid. Niet dat ik de vakbondsmannen tegen de borst wil stoten - ik zou liever zien dat er meer plaats is voor medewerkers vast in dienst. En trouwens, zelfs het vaste personeel is nu bedreigd. Het probleem overstijgt die kwestie, we moeten zo snel mogelijk iedereen weer aan de slag krijgen. Er is geen enkele goede reden om ervan uit te gaan dat de broeihaarden bij culturele evenementen ontstaan."

Dansen met het virus

"Ik wil trouwens niet geloven dat het virus binnen afzienbare tijd zal uitgestorven zijn", voegt De Cock er met de nodige realiteitszin aan toe, "we zullen moeten leren leven met het gevaar en een gezonde en veilige manier creëren om verder te gaan met het virus in onze maatschappij. Deze crisis mag dus ook geen alibi zijn voor de volgende cultuurbesparingen. En na de crisis wil ik dan gerust met de sector aan tafel gaan zitten om te bekijken hoe de tewerkstelling beter kan."

"Wij werken ook met externe partijen", zegt Coralie Berael, venue manager bij Vorst Nationaal en daarnaast ook Live2020, het solidariteitsfonds dat werd opgestart om de sector te steunen. Ook Vorst Nationaal is al een hele tijd dicht en organiseert in normale niet-coronaomstandigheden concerten voor meer dan vijfduizend muziekliefhebbers. Hun vaste team bestaat uit maar tien mensen, en ze programmeren ook maar 80 evenementen per jaar. Te weinig om meer mensen vast in dienst te hebben, vindt Berael.

Volgens de woordvoerder is het dan ook niet de verantwoordelijkheid van de cultuurhuizen om de zelfstandigen die bij hen aan de slag zijn, te ondersteunen. "Zij kiezen er zelf voor om aan ons te factureren. We moeten niet de rol van de overheid overnemen. Sommige zelfstandigen zitten inderdaad diep in de shit nu, moeten aankloppen bij het OCMW om hun kinderen nog eten te kunnen geven. De sector is dan ook al bijna 6 maand dicht."

Wie heeft recht, wie niet

"In tegenstelling tot andere sectoren zoals de luchtvaart, die inderdaad meerdere duizenden mensen vast tewerkstellen in één bedrijf, hebben wij geen echte vakbonden om druk te zetten op de overheid", besluit Berael. "De zelfstandigen in onze sector krijgen nu 4000 euro, éénmalig. Daar moeten ze zelf nog hun sociale zekerheid van betalen - wat daarvan overblijft, is niet veel. Het solidariteitsfonds is er dan ook niet alleen voor de huizen zelf, maar voor iedereen, elk klein bedrijfje en elke zelfstandige in de evenementensector die is getroffen. In september kan iedereen zijn dossier indienen, en de jury van de Koning Boudewijnstichting selecteert wie er recht op heeft en wie niet."