Dansaertstraat verliest opnieuw sterkhouder: optiek Hoet trekt weg

Optiek Hoet, de bekende zaak van designerbrillen, sluit na twintig jaar zijn winkel in de Dansaertstraat. “Steeds meer klanten komen liever naar onze zaak in Brugge.”

De klanten van Hoet kregen de afgelopen week een brief in drie talen in de bus: op 25 april is het afgelopen met de Brusselse winkel. Als ze na die tijd nog een Hoet-bril willen of een reparatie willen laten uitvoeren moeten ze naar Brugge, sinds jaar en dag de uitvalsbasis van de familie Hoet.

De Brugse familie zit al zes generaties lang in de brillenverkoop. De grote bekendheid kwam toen Patrick Hoet in 1987 begon met het ontwerpen van eigen monturen, zo onder meer de speelse Theo-lijn.

Twintig jaar geleden besloot hij een tweede zaak te openen in de Brusselse Dansaertstraat. Het begon met een bescheiden winkeltje op nummer 81, waar nu ontwerpster Sabeth zit. In 2005 schoof de opticien op naar nummer 97, een veel groter en prestigieuzer pand dat ooit dienst deed als goudraffinaderij. De winkel was ingericht door Patrick Hoets dochter Bieke, die er ook zelf ontworpen meubelen, tapijten en lampen verkocht.

Inmiddels ligt de focus weer op de brilmonturen. “We verkopen voor 85 procent onze eigen ontwerpen, aangevuld met wat externe collecties,” zegt Frederik Ghesquière, de schoonzoon van Patrick Hoet, die samen met echtgenote Lieselotte Hoet de winkels in Brugge en Brussel runt.

Dat de Brusselse zaak nu afgestoten wordt, heeft verschillende oorzaken, zegt Ghesquière. Een belangrijke reden is de schommelende verkoop. “In Brugge hebben we een mooie constante verkoop, met een kleine groei. In Brussel lukt dat niet. Daar fluctueren de cijfers al twintig jaar. Bepaalde dingen werken er ook niet. Onze 3D-geprinte brillen, die het in Brugge goed doen, komen in Brussel totaal niet van de grond.”

Ghesquière zag het bezoekersaantal van de Brusselse winkel de afgelopen jaren dalen. “Ik hoor van klanten dat ze de stad vuil vinden en het centrum moeilijk te bereiken. De werken aan de tunnel blijven ook maar aanslepen.”

“Een pak van onze klanten, ook mensen uit Lennik of Grimbergen, komt tegenwoordig liever naar onze winkel in Brugge. Dan weten ze om hoe laat ze arriveren en wanneer ze weer thuis zijn, zeggen ze. Ze rijden liever een uurtje met de trein of de auto naar Brugge. Sommigen maken er een stop van op weg naar zee. Anderen gaan eens lekker eten of flaneren in de stad, terwijl ze op de reparatie van hun bril wachten. Ik hoor het steeds vaker: Brussel is niet meer de hoofdstad waar men graag naartoe gaat om te shoppen.”

De voetgangerszone zal wellicht beterschap brengen, verwacht Ghesquière. “Maar het heeft veel te lang geduurd. De werkzaamheden hebben een jaar stilgelegen. Toen was het echt een vieze boel, met boomstammen die dienst deden als zitbanken.

Concurrentie en hoge huurprijzen

In de Dansaertstraat kreeg Hoet de afgelopen jaren nieuwe concurrenten. Daar heb je nu ook het Belgische brillen- en horlogemerk Komono en de Nederlandse keten Ace & Tate. Heeft hun komst een rol gespeeld bij de beslissing om uit Brussel te vertrekken?

“Niet echt,” zegt Ghesquière. “Komono is een verkoophuis, geen opticien. Ace & Tate zit wel een beetje in ons vaarwater, maar werkt anders en heeft een ander, losser cliënteel. Je kan het vergelijken met de aankoop van een bloesje bij de H&M. Als dat na twee keer wassen helemaal gekrompen is, keer je niet terug. Wij zitten in een hoger segment, dat van de maatwerkmonturen.”

Wat volgens Ghesquière wel heeft meegespeeld bij het besluit is het feit dat de huur nog maar eens steeg. “Bovendien kampen we in Brussel voortdurend met een tekort aan geschikt personeel. We zoeken meertalige en als opticien opgeleide mensen, maar die zijn steeds moeilijker te vinden. In Brugge is het ook lastig, maar daar lukt het nog net.”

Het nieuws van de sluiting van Hoet komt hard aan bij de handelaars in de Dansaertbuurt. “Hoet is een van de sterkhouders van de wijk. Als zo iemand wegtrekt, is dat heel jammer,” zegt Carine Lauwers van handelaarsvereniging Downtown Dansaert.

“We hadden juist het gevoel dat het de laatste maanden beter ging met de winkels. ‘Als de voetgangerszone ter hoogte van de Beurs klaar is, zijn we opnieuw vertrokken,’ zo klinkt het bij de handelaars. We krijgen ook weer vragen van mensen die op zoek zijn naar een winkelpand in de buurt. Dat is een goed teken.”

Ook mode- en Dansaertkenner Linda Van Waesberge betreurt het vertrek. “Bij Maison Margiela, dat afgelopen zomer na zeventien jaar dichtging, was het hetzelfde verhaal. De klanten uit Vlaanderen wilden niet meer komen. Ze vinden Brussel-Centrum niet meer plezant. Ze denken dat de stad per auto niet meer bereikbaar is en met het openbaar vervoer willen ze niet.”

Volgens Van Waesberge zijn de huurprijzen in de Dansaertstraat door de reputatie van de wijk ook ‘belachelijk hoog’ geworden. “Ze staan niet meer in verhouding tot de potentiële omzet. Het is er alleen nog haalbaar voor wie een eigen pand heeft. Of voor ketens.”