Veerkrachtige ondernemers: ‘Plotseling was de agenda leeg’

Heel wat kleine zelfstandigen zien hun basis­inkomen wegsmelten. Zitten ze deze moeilijke fase uit in afwachting van betere tijden? Of beginnen ze vol moed aan een nieuw hoofdstuk?

Louis Coysman, kok in het topvoetbal

“Van zeven dagen op zeven werken als zelfstandig kok, zat ik ineens zonder werk” Precies dezelfde rijstpap eten als de Rode Duivels en de Red Flames? Dat kan dankzij de coronacrisis. Kok Louis Coysman, die op al hun verplaatsingen de catering van die nationale teams verzorgt, biedt het de fans aan. Want tot 15 juli is alle topsportcatering uit zijn agenda geschrapt.

Coysman is verantwoordelijk voor de keuken van RSC Anderlecht in hun trainingscomplex in Neerpede. Maar hij kookt ook voor de Rode Duivels en de nationale vrouwenploeg Red Flames, als de nationale teams ergens trainen of een match moeten spelen in het buitenland.

Maar op 13 maart ging de deur voor de topsportmatchen en –trainingen dicht. Coysman: “Van zeven dagen op zeven werken als zelfstandige kok voor de topsporters, zat ik plotseling zonder werk. Ik hoorde het nieuws op 12 maart tijdens de terugvlucht uit Portugal met de Red Flames.

Mijn vertrek op 22 maart naar Qatar, om de kwaliteit van de lokale voedingsproducten te controleren, hoefde niet meer: de vlucht van de Rode Duivels op 23 maart was afgelast. Naar Bosnië met de Nationale Beloften? Valt weg. De aprilstage met de Red Flames in Oostende? Gaat niet door. Ook het EK van 24 mei tot 12 juli valt weg. Mijn agenda tot half juli stond vol, maar is nu leeg.”

Coysman, die zich nu heruitvindt onder de naam Louis Finesse, specialiseerde zich in het dieet van de topsporters. Maar nu kookt hij noodgedwongen elders en heeft hij zich heruitgevonden als Louis Finesse. “Het was een zware klap, maar ik ben niet bij de pakken blijven zitten.

Ik startte met collega-kok Wouter Van Gansbeke de traiteurdienst Finesse-Woka Event, met vooralsnog twee afhaalpunten in Vlaanderen (Lennik en De Pinte), terwijl we in een Brusselse hulpkeuken diverse meeneemschotels en menu's bereiden. De sportterreinen blijven nu eenmaal dicht.”

finesse.wokaevent.be

Geen handschoenen meer uit Italië

“Alle oude ambachtslui uit Italië, die handschoenen voor ons maken zitten in lockdown.” Geen nieuwe collecties meer voor Ganterie Italienne in de Koninginnegalerij en de deur moest dicht. Sébastien Pauwels, die de winkel met zijn ouders runt, ziet geen andere optie dan zich voltijds op zijn kunstcreaties te smijten.

De Sint-Hubertusgalerijen zien elke maand gemiddeld honderdduizend passanten, hoofdzakelijk toeristen, passeren. “Nu loop ik er helemaal alleen door,” vertelt Sébastien Pauwels die met zijn ouders de zaak Ganterie Italienne runt, een kleine Brusselse winkel sinds 1890.

“De zaak is dicht, want we volgen consequent alle veiligheidsregels. Probleem is echter dat we geen internetverkoop hadden en dat vandaag ook niet willen, zelfs al zakt ons inkomen daardoor tot nul euro. Handschoenen moeten nu eenmaal gepast worden.

Opsturen kan niet, ze plooien zou hen schade berokken. Hoe zouden wie die per post terugkrijgen? Twee dagen in een doosje is fataal voor dit artikel. Dus blijft de winkel dicht.”

Ook een heel pak leveranciers van het bedrijf zijn de dupe van de coronacrisis. Ganterie Italienne laat de meeste van zijn artikels uit de streek van Milaan en Napels komen, andere stukken komen uit Portugal. “Het is een ramp voor de kleine fabriekjes en ambachtenateliers in Italië waar hoofdzakelijk senioren werken.

Zij alleen kennen de stiel nog en zij vallen op hun oude dag zonder inkomen. Na de lockdown zullen we zonder nieuwe collectie zitten.

De klant koopt geen vier paar dezelfde handschoenen per jaar. En we leven vooral van de toerist, die eens wat anders in de vitrine wil zien liggen. Ook als de stad niet meer leeg zal zijn, wordt dat een ramp – geen nieuwe marchandise voor lange tijd.”

Pauwels is gelukkig al jaren ook kunstenaar (instagram.com/pauwelseb) en was zelfs in zijn collectief atelier in de Elsense Scepterstraat aan een grote sculptuur bezig. Het werk zou naar een groepsexpositie gaan, die echter moest uitgesteld worden door de crisis. Nu werkt de artiest enkel nog thuis, aan een nieuwe reeks kleine werken. “Het lijkt me absurd om nu lukraak toekomstplannen te ontwikkelen. Toch vul ik nu mijn dagen met creatie. Ik zit niet stil als artiest. Ik maak kleine beeldhouwwerken in glasvezel en karton of zet me aan het tekenen."

Nu de handschoenenwinkel noodgedwongen dicht blijft gaat alle tijd dus naar zijn beroep als erkend artiest. Pauwels: "Het gaat me vooral om de noodzaak en de goesting om door te blijven gaan met mijn activiteiten als kunstenaar. Als de winkel terug opengaat zien we wel hoe die handel draait."