'Climax': een orgie van drank, drugs en dans

Een rot getalenteerde cameraman, een bonte bende dansers en een paar halve ideeën: meer heeft enfant terrible Gaspar Noé niet nodig voor een fraai staaltje overdonderende cinema.

Het op amper twee weken tijd ingeblikte Climax zou niet mogen werken. Je wordt gevraagd om toe te kijken hoe een feest met dronken dansers ontspoort. Wat is daar leuk aan? Er wordt energieker, vreemder en meer in gedanst dan in Step up 1 en 2, maar stilt dat de honger?

Bovendien is het verhaal mager en zal Gaspar Noé altijd een beetje een bluffer blijven die niet aarzelt om af en toe te provoceren om de aandacht te trekken. Toch werkt Climax. Niet voor iedereen, maar dat is niet nieuw. Seul contre tous, Irréversible, Enter the void: elke film van Noé heeft felle voorstanders en tegenstanders.

Opwindende uitbeelding van totale chaos

In een ingesneeuwde loods op het platteland zit het werk erop voor een heterogene groep dansers die loos mochten gaan in een videoclip. Tijd voor een feestje. Met al dat danstalent zou het er hoe dan ook stevig aan toegegaan zijn. Maar omdat iemand stiekem net iets te veel drugs in de sangria gooit, gaat het dak er helemaal af.

Kinderen worden aan hun lot overgelaten, psychoses steken de kop op, paranoia slaat toe, remmingen vallen weg. De mens kan zeer lelijk doen zonder zelfbeheersing, controleverlies kan tot afgrijselijke ideeën en primitieve handelingen leiden. Veel dieper gaan Noés inzichten niet, maar moet dat? Het gaat om de opwindende uitbeelding van de orgie van dans, drugs, hitsigheid en paniek die uitmondt in totale chaos.

Noés rampenfilm is in de eerste plaats een cinematografische trip. Net als in het cult geworden Enter the void profiteert hij ten volle van de talenten van de Brusselse beeldentovenaar Benoît Debie. Muziek van Aphex Twin, Daft Punk, Dopplereffekt en Giorgio Moroder versterkt de trance nog meer. De overgave waarmee de dansers zich een delirium dansen, is spectaculair. Op een klein scherm verliest Climax vast de helft van zijn overdonderende en desoriënterende vermogen. U weet wat u te doen staat – van de sangria blijven.