De wachtkamer dreigt voor Union

Het was even geleden, maar Brussel heeft weer een stadiondossier dat de meningen verdeelt. Union Saint-Gilloise wil weg uit het Dudenpark en een nieuw stadion bouwen dat beter past bij de topclub die Union in een mum van tijd is geworden. Alle ogen zijn gericht op de Bempt-site in Vorst.

De gemeente Vorst, eigenaar van de terreinen, zegt neen. Na het njet van het schepencollege vorige week is het deze week aan de gemeenteraad voor een debat, maar de kans dat die het dossier snel zal vlot krijgen, is gering.

Er zijn nog te veel onzekerheden, zo klinkt het, en de gemeente heeft sowieso tal van hefbomen om neen te blijven zeggen. Al was het maar dat ze eigenaar is. De lokale oppositie heeft er dan weer geen belang bij om voluit de kaart van Union te trekken. En zo dreigt het stadiondossier over de gemeenteraadsverkiezingen van 2024 getild te worden.

Dat zou een flinke streep door de rekening zijn van Union. Elke dag dat de club in het oude stadion moet spelen, verliest ze geld. Het winstmodel van de club staat serieus onder druk.

Er zijn veel redenen denkbaar waarom het dossier, dat al enkele jaren aansleept, zo moeilijk loopt. De Bempt-site is een uithoek van de gemeente waar de Vorstenaren komen wandelen in het rustige groen en waar wekelijks duizenden amateur sportievelingen het beste van zichzelf komen geven op de sportterreinen van de gemeente. Noem het: lokale gezelligheid.

Als er een nieuw stadion komt, dan zal dat, zeker op matchdagen, andere koek zijn: een drukte van jewelste, files alom, en wellicht ook occasionele overlast voor het park en de lokale sportclubs. Dat de gemeente niet zomaar ja zegt, heeft daar zeker mee te maken. De gemeente vraagt daarom ook een impactstudie alvorens de terreinen te verkopen aan Union.

Er is ook een stedenbouwkundig issue met het stadion. De terreinen mogen alleen gebruikt worden voor het collectief belang. De vraag is of de bouw van een stadion door een commerciële club daaronder valt. Een belangrijk punt waarover de gemeente opheldering wil.

Een laatste bezorgdheid is de wat verdere toekomst. Vandaag is Union in goede vorm. Een gloednieuw stadion is helemaal te verdedigen, maar niemand kan voorspellen hoe het de club verder zal vergaan. Wie weet bengelt ze tegen dat het spiksplinternieuwe stadion er staat ergens onderaan het klassement.

Hoe goedbedoeld die argumenten zijn, het lijkt allemaal veel op de Kleinstaaterei waar Brussel zo vaak in grossiert: een wervend project dat veel Brusselaars kan plezieren en waarover regionale fierheid kan bestaan, maar dat door lokale belangen van een van de negentien gemeenten gedwarsboomd wordt.

Union heeft het intussen gehad met wat het de ‘vertragingsmanoeuvres’ van de gemeente noemt, en zet alles in stelling om de forcing te voeren. De club heeft alvast steun binnen de Brusselse regering. Staatssecretaris Pascal Smet (One.brussels/vooruit) heeft zich opgeworpen als bemiddelaar, om het dossier vlot te krijgen.

De meeste van de opgeworpen bezwaren zijn met wat goede wil wel uit de weg te ruimen. Een compromis is dus zeker mogelijk. Want beide partijen hebben erbij te winnen. Uiteindelijk, dat ziet iedereen van mijlenver, gaat het om geld. Union biedt 3,5 miljoen euro voor het terrein. Te weinig, vindt de gemeente.

Union klinkt wel bereid om hoger te bieden, maar het is nog maar de vraag of een vette cheque soelaas brengt voor de gemeenteraadsverkiezingen, en dat heeft precies met die verkiezingen zelf te maken. Het is haast politieke zelfmoord voor het schepencollege om naar de lokale kiezer te trekken met de verkoop van een gemeenteterrein, zonder dat de kiezer daar iets voor in de plaats kan worden beloofd. Waarom zouden burgemeesters en schepenen dat riskeren? Makkelijker is het om de onderhandelingen hierover te laten samenvallen met de vorming van het nieuwe gemeentebestuur. Dan is er wél perspectief mogelijk.

Dus rest er wellicht de komende maanden niet veel anders dan spierballengerol aan beide kanten. Dat kan in ieder geval in de achtergrond de verschillende partijen de tijd geven om het project goed door te denken, en te masseren waar nodig om te komen tot een compromis waar de oude en de nieuwe eigenaars van de Bempt-site zich in kunnen vinden.