Dure energie

Met de Werelddag van Verzet tegen Extreme Armoede traditiegetrouw op de zeventiende, is oktober uitgegroeid tot dé maand waarin aandacht wordt besteed aan de armen in de samenleving. Hoewel je met zo’n vaste ‘Dag van...’ altijd het risico loopt dat de belangstelling jaar na jaar vermindert, toont de realiteit jammer genoeg dat armoede een steeds actueler fenomeen wordt.

De vorige donderdag verschenen nieuwe editie van de Welzijnsbarometer van het Brussels Observatorium voor Welzijn en Gezondheid was andermaal weinig hoopgevend: zowel relatief als absoluut gezien zijn er steeds meer armen in het gewest. De demografische boom zorgt voor die absolute stijging. Huisvesting, werkgelegenheid, scholing, gezondheid: al die indicatoren staan in het rood. Zelfs de kindersterfte in arme gezinnen neemt toe in Brussel.

Toevallig kwam de Creg, de energietoezichthouder, deze maand ook met een studie voor de dag over de evolutie van de elektriciteits- en aardgasprijzen in België. Tussen 2007 en 2011 zijn de elektriciteitsprijzen voor een residentiële klant gemiddeld met liefst 34 procent gestegen. Eenzelfde stijging was er voor de aardgasprijzen. Laat de steeds duurder wordende energie - duurder dan in het buitenland - nu net een van de redenen zijn waarom sommige mensen de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen. Woningen energiezuiniger maken is al lang niet meer alleen een milieuvriendelijke maatregel, maar steeds vaker ook een sociale.

Er is nog een andere kant aan de zaak. De partijen die een nieuwe regering willen vormen, zoeken dezer dagen uit met welke belastingen en met welke besparingen ze de tien miljard euro bij elkaar willen krijgen om het gat in de begroting te dichten. Nieuwe belastingen zullen pijn doen, besparingen zullen we net zo goed allemaal aan den lijve ondervinden. Zullen mensen die het nu al bijzonder moeilijk hebben, gespaard worden? In zo'n context is de handelswijze van energie­leverancier Electrabel, die in Brussel nog steeds zo goed als het monopolie heeft, bijna wraakroepend. Het is bekend dat het bedrijf woekerwinsten kan maken sinds de kerncentrales afgeschreven zijn. Dat Electrabel er nu mee dreigt om investeringen terug te schroeven wanneer die woekerwinsten wat meer zouden worden afgeroomd om op die manier het gat in de begroting te helpen dichten: eigenlijk is dat een keiharde slag in het gezicht van al die mensen die met een bang hart hopen dat de besparingen hen niet al te hard zullen treffen. En dat de winter niet al te koud wordt.