‘Moeilijk gaat ook.’ Zo stond ooit boven een artikel over het Nederlandstalig Brussels onderwijs in dit blad. Uit de repo bleek met hoeveel ijver, goeie wil en enthousiasme de juffen en meesters hier in Brussel aan de slag gaan.
Edito: 'Hou die enthousiaste leerkrachten in Brussel'
En tegelijk werd in het artikel niet onder de mat geveegd dat het in deze superdiverse stad geen evidente opdracht was. Later zag ik het uitgeknipte artikel in een leraarskamer van een Brusselse basisschool hangen. Als een hart onder de riem.
Dat is wat misschien nog méér gezegd moet worden. Hoe fantastisch de leerkrachten het in ons Brussels onderwijs doen. Ze laten de jonge ketjes hun eerste stappen zetten in lezen, schrijven en rekenen. Of laten hen kennismaken met Euripides, integralen en differentialen. En natuurlijk zien ze de taalbarrières. De culturele barrières misschien. De armoedige thuissituatie als de boterhammendoos opengaat. Maar ze versagen niet.
"Dit is wat misschien nog méér gezegd moet worden. Hoe fantastisch de leerkrachten het in ons Brussels onderwijs doen"
Meestal. Jammer genoeg kiezen nog te veel meesters en juffen na die leerzame, ‘moeilijke’ periode in Brussel een school dichter bij eigen huis. Terug naar de heimat. En dat legt meteen een groot probleem bloot. Nog te weinig leerkrachten in het Brussels onderwijs wonen er ook effectief. Gelukkig zijn het er al meer dan vroeger.
Door dat komen en gaan van leerkrachten in het Brussels onderwijs is het moeilijk om de expertise die ze opbouwen in Brussel te houden. En door die ‘dynamische’ beweging ontstaan er ook al snel tekorten. Plaatsen die niet ingevuld raken. Het is een structureel probleem. Leerkracht is een knelpuntberoep, zeker in de steden.
Nochtans zijn er oplossingen, zoals verder in dit magazine, te lezen is. Instromers vanuit de privésector. Collegelid Sven Gatz (Open VLD) bevoegd voor Onderwijs in Brussel riep op om de drempels weg te werken en de instromers zo makkelijker een baan te geven.
Die drempel is vooral financieel. Wie geen carrière liep in het onderwijs, moet op het vlak van loon helemaal onderaan de ladder beginnen. Zelfs met het juiste diploma en de juiste competenties. Dat is niet meer van deze tijd.
Vlaanderen heeft de komende jaren de handen vol om extra scholen te bouwen in Brussel. Gatz kondigde in onze radioprogramma A La Carte aan dat hij duizenden nieuwe plaatsen wil creëren. Dat is goed. Ze zijn nodig. Maar het moet niet alleen over stenen gaan, maar ook over de kwaliteit.
En daarvoor zijn voldoende en enthousiaste leerkrachten essentieel.
Of anders gezegd: een onderwijsbeleid zal voluntaristisch zijn, of het zal niet zijn.
Lees meer over: Brussel , Opinie , Onderwijs , school , leerkrachtentekort
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.