"Hoe meer macht, hoe meer mannen.” Wat leest als een boutade, wordt deze week op BRUZZ uitgebreid aangetoond door enkele van de talentvolle vrouwen die Brussel rijk is.
© Bart Dewaele
| Mathias Declercq, redactiechef BRUZZ.
Opinie
Edito: 'Iedereen is gebaat bij het doorbreken van het glazen plafond'
Dat zelfs in sectoren waar vrouwen sterk vertegenwoordigd zijn – de kunsten, de zorgsector – nog steeds hoofdzakelijk mannen worden gerekruteerd voor de top, bijvoorbeeld. Of dat quota een goede eerste stap zijn, maar eigenlijk weinig zoden aan de dijk brengen als het gaat om diverse vrouwen van verschillende achtergronden op de juiste posities te brengen.
En toch gaat er vaak een voorzichtige 'zucht' door de kamer als het gaat over de gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Al te vaak denken we dat de strijd al gestreden is, zeker hier in het geprivilegieerde Westen. Nochtans vallen er nog elke dag subtiele, maar tekenende voorbeelden te noteren die bewijzen dat dat niet zo is. Ook – en misschien zeker – op nieuwsredacties.
“Krijgen we wel nog tien wijze mannen bij elkaar,” klonk het in een verder uitstekend analysestuk over de politieke impasse in ons land. Of neem de talloze 'moeder wordt ceo'-interviews.
Ook op onze eigen redactie is een moment van onoplettendheid snel een feit: bijvoorbeeld in een nieuwsbericht over het Belgisch Kampioenschap veldlopen waarin enkel de mannelijke winnaar aan bod komt. Of een dossier over het confederalisme waarin alleen mannen zich uitspreken over de toekomst van het land.
“Al te vaak denken we dat de strijd voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen al gestreden is"
Maar ook voorbij de gelijkheid tussen man en vrouw is er nog veel werk aan de winkel. Op de sportpagina van een nationale nieuwswebsite dook dit weekend plots de term 'kleine kleurling' op om de snelle flankaanvaller Jerémy Doku van RSC Anderlecht te omschrijven.
Nu is een mooie alliteratie vaak een aanwinst voor een artikel, maar de krant in kwestie zag zich al snel genoodzaakt tot een correctie en welgemeende excuses aan het adres van Doku. Daarnaast was er dan weer een zekere T. Francken die het nodig vond om op Twitter een campagne van de webwinkel Zalando op de korrel te nemen omdat die een jongen in een jurk afbeeldt om zo net de klassieke genderstereotypes te doorbreken.
Nu, je kan terecht veel slechts zeggen over Twitter, maar de repliek die de heer T. Francken daarop kreeg was blijkbaar zodanig overtuigend dat de tweet intussen naar de vergeetput der sociale media is verbannen.
Maar terug naar de vrouwen dus. Iedereen is gebaat bij het verder doorbreken van het glazen plafond, zegt onderzoekster Karen Celis (VUB). Want ook mannen gaan gebukt onder de gebruikelijke genderstereotypering, het klassieke kostwinnersmodel en de traditionele rolverdeling.
Misschien zou er met meer vrouwen aan het politieke firmament ook sneller werk gemaakt worden van vaderschapsverlof die naam waardig. En moeten we, zoals Veerle Kerckhoven van jeugdtheater Bronks het stelt, op termijn naar genderquota in heel de maatschappij om zo ook genoeg mannen in het onderwijs en zorgcentra te krijgen. Bring it on!
Lees meer over: Brussel , Opinie , vrouwelijke straatnamen , Open Knowledge Belgium , emanicipatie
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.