Een camera in een digitaal reclamepaneel, mag dat?

‘Verwarring en ontsteltenis’ afgelopen week bij Ecolo-politica Céline Delforge. Al wachtend op de tram aan Louiza ontdekte het Brusselse parlementslid plotseling een cameralens in de rand van een digitaal reclamepaneel, ‘discreet verborgen achter het getinte glas’. Een camera in een interactief reclamescherm, kan dat eigenlijk wel?

VOOR

Michel Jadoul, marketingdirecteur reclameregie Clear Channel

Reclameregie Clear Channel heeft in de voorbije maanden, na een openbare aanbesteding van Brussel-Stad, honderd interactieve reclameschermen in de stad geplaatst. “Steden willen evolueren naar smart cities,” zegt Michel Jadoul, marketingdirecteur van Clear Channel. “In grote wereldsteden als Londen, New York en Singapore vind je al digitale, interactieve schermen. Die geven niet alleen reclame weer, maar ook infotainment: veiligheidsinformatie, de culturele agenda, het weerbericht. Steden willen ze graag gebruiken om te kunnen communiceren met hun inwoners. In Helsinki hebben de inwoners het type kerstversiering kunnen kiezen, door hun favoriete decoratie te liken via onze panelen.”

“Steden zijn op zoek naar partners om hun dienstverlening uit te breiden. Maar die moet natuurlijk betaald worden. Wij onderhouden de bushokjes en hun vuilnisbakken in Brussel, en die worden betaald dankzij onze reclamepanelen.”

“In de afgelopen twee weken hebben we aan tien digitale schermen ook een cameraatje toegevoegd. Onder meer op de Gulden Vlieslaan, de Louizalaan, het De Brouckèreplein, in de Nieuwstraat en op de Zavel. Heel belangrijk is dat die camera’s nog niet werken, noch verbonden zijn met software. Mocht er ooit bij de Stad of een adverteerder interesse zijn om op die manier te communiceren met voorbijgangers, kunnen we ze aanzetten. Wij merken immers dat consumenten graag creatievere en meer interactieve reclame willen. Ze zoeken een belevenis, geen opdringerige publiciteit.”

“Een kledingproducent zou de camera’s bijvoorbeeld kunnen inzetten voor augmented reality. De klant ziet zichzelf op het reclamepaneel, en kan dan virtueel een paar kledingstukken van het gepromote merk ‘aantrekken’. Voorwaarden zijn dat het heel duidelijk aangegeven staat dat er een webcam in het paneel verwerkt is, dat je via het touchscreen je akkoord geeft om gefotografeerd te worden, en dat er een hostess zou staan om minderjarigen af te wimpelen. Als er foto’s genomen zouden worden om naar je eigen e-mailadres te sturen, dan moet dat via een ‘vluchtig geheugen’: zodra de mail is verstuurd, is het beeld weg. Alles gebeurt in realtime. Wij kunnen geen duizenden foto’s of uren aan opnames opslaan. Dat is onze business niet en ook de bedoeling niet.”

TEGEN

Ronny Saelens, privacy-expert VUB

Ronny Saelens, privacy-expert en onderzoeker privacyrecht aan de VUB, heeft in België nog niet eerder gehoord van camera’s die in reclamepanelen verwerkt zijn, al verbaast het hem niet. Hij wil reclamebureau Clear Channel best het voordeel van de twijfel gunnen. “Het kan een leuk initiatief zijn: mensen die zichzelf afgebeeld zien met een bepaald kledingstuk bijvoorbeeld. Om vervolgens, en dat is het commerciële lokmiddel, dan toch te beslissen om de winkel binnen te stappen. Tot zover geen probleem, maar ik ben sceptisch. Ze zullen wel sterk hun best moeten doen om mij ervan te overtuigen dat het alleen bij realtimebeelden zal blijven.”

“Je kunt je afvragen wat voor adverteerders het nut is van die nieuwe dure installatie, als de beelden niet bewaard worden. Mijn ervaring leert dat de investeringen in nieuwe technologie vaak terugbetaald worden door persoonsgegevens te verkopen voor commerciële doeleinden. En als de beelden ergens bewaard worden, dan zal ook de politie ze zowel in realtime willen bekijken, als opvragen om verdachten te traceren en lopende onderzoeken op te lossen. Dat is logisch, zij doen ook hun job. De camerawet (het opnemen van beelden in het kader van de openbare veiligheid, red.) is erg omslachtig. Het kan daarom interessant zijn voor de politie om ook andere beelden op te vragen. In het huidige klimaat doen ze dat ook vaak en veel. Het probleem daar is natuurlijk dat wie zich laat filmen, niet weet wat er achteraf met de beelden gebeurt.”

“Laten we uitgaan van het positieve. Als de persoon voordat hij in beeld komt een expliciete waarschuwing ziet dat er gefilmd wordt, en ook vermeld wordt dat de beelden nergens bewaard worden, heb ik er niks op tegen. Wie gefilmd wordt, moet daar expliciet zijn toestemming voor geven via het aanraakscherm. Al zit je natuurlijk nog met de toevallige omstanders die ook in beeld kunnen komen, zonder hun fiat te geven. Het bereik van de camera zal dus niet te groot mogen zijn.”

“Zelfs als het alleen om livebeelden gaat, geldt nog altijd de wet op de privacy. Het gaat hier zonder enige twijfel over het verwerken van persoonsgegevens. Dus moet het bedrijf aangifte doen bij de privacycommissie voor het de camera’s mag gebruiken, ook al bewaart het bedrijf dan niets. Clear Channel zal ook overtuigend moeten aantonen dat ze de beelden technisch nergens bewaren, en dat ze evenmin onderschept kunnen worden.”