Wie zijn vorige solo Multiverse zag, weet dat Louis Vanhaverbeke met zijn DIY-performances ongewone maar wonderlijke universums kan opbouwen. Met Mikado remix duikt hij in het hokjesdenken, en dat mag u gerust letterlijk nemen.
© Leontien Allemeersch
Hokjesdenken volgens Louis Vanhaverbeke
Kunstenfestivaldesarts
Wie zijn vorige solo Multiverse zag, weet dat Louis Vanhaverbeke met zijn DIY-performances ongewone maar wonderlijke universums kan opbouwen. Met Mikado remix duikt hij in het hokjesdenken, en dat mag u gerust letterlijk nemen.
Louis Vanhaverbeke: “Op het einde van Multiverse gebruikte ik een wit doosje omdat iemand me ooit had gezegd dat mijn vorm van expressie te vergelijken was met een klein doosje dat opengaat, iets toont, en dan weer sluit. Deze keer staat er een nog grotere doos op de scène: een grote ruimte tussen vier Heras-hekken, die opgesteld zijn als een kubus. Aanvankelijk zit ik in die doos, met camera’s op mij gericht. Die beelden worden geprojecteerd op de vlakken van de hekken, die omgevormd zijn tot schermen. Zo ontstaat er een spel rond zelfrepresentatie. Ik bevraag mijn zelfbeeld, en daarbij staan de hekken symbool voor begrenzing. Vierkantjes of hokjes verwijzen meestal naar dingen die we als ‘normaal’ beschouwen. Heras-hekken kennen we uit het straatbeeld, waar ze dienen om ruimtes in- of af te sluiten. Wat als we dat doortrekken naar onze identiteit? Zijn onze ‘ikjes’ ook zo begrensd in de mate dat we over normaal en abnormaal kunnen spreken?”
Voor mij vormen dat bricoleren en die omgang met dat materiaal een danspraktijk, een onderzoek naar beweging
U en ik hebben er geen idee van, maar de bricoleur in Vanhaverbeke zal demonstreren dat je met zo’n Heras-hek alle kanten op kan. “Zo begin ik bijvoorbeeld op een buis te blazen, steek die in de lucht, verleng ze met een andere buis, zwaai ermee rond en spring erover. Voor mij vormen dat bricoleren en die omgang met dat materiaal een danspraktijk, een onderzoek naar beweging. Een beweging wordt spannend wanneer je er de vrijheid van het spel in voelt. Ik kom uit de wereld van de beeldende kunst die vooral focust op het visuele. Zo ben ik begonnen met het aanleggen van verzamelingen van objecten die ik mooi vind. Maar het liefst ga ik er ook mee aan de slag. Het interesseert mij niet om dat materiaal gewoon te presenteren als kunst.”
En daarmee is nog niet alles gezegd, want Vanhaverbeke toont zich in Mikado remix behalve een ijzersmid ook een songsmid en een zanger. “Ik heb teksten geschreven die na een lang proces songteksten zijn geworden. Die breng ik, begeleid door een loop station waarvan ik de beats ook zelf inzing, terwijl ik de materialen transformeer. Daar komt wel wat oefening bij kijken, want het is een hele puzzel om buizen in elkaar te zetten en tegelijk met de juiste timing een lied te zingen. Zeker ook omdat de teksten vrij donker en poëtisch zijn. Ze gaan over onmogelijke normaliteit en maatschappelijke begrenzing. Verwacht dus geen musical.”
> Louis Vanhaverbeke/CAMPO: Mikado Remix. 9 > 12/5, 20.30, Beursschouwburg
Lees meer over: Podium , Kunstenfestivaldesarts
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.