Review: Drarrie nog niet op dreef

Een toneelbewerking hoeft op geen enkele manier verantwoording af te leggen aan het boek waarop het is gebaseerd. Maar aan de theaterversie van Drarrie in de nacht kan toch nog worden gesleuteld, willen de verwachtingen worden ingelost.

Het kan verkeren. Terwijl Patser aan een triomftocht in de Belgische filmzalen bezig is, lanceert KVS in de theaterzalen Drarrie in de nacht, de bewerking van de gelijknamige roman van Fikry El Azzouzi uit 2014. Dat hadden die patsers en die drarrie (m/v/enk. & mv. voor jongere of gast) waarschijnlijk niet gedacht - dat ze in bepaalde culturele middens ooit nog eens tegen de mainstream zouden aanschurken.

De sinds Malcolm X nauwelijks nog te onderschatten equipe onder leiding van regisseur Junior Mthombeni, componist-muzikant Cesar Janssens en Fikry El Azzouzi zelf, koos ervoor om het boek te strippen. Schetsen van de vier door hun jeugd en hun dorpsstraat dolende hoofdpersonages, en flarden van de sleutelscènes waarin ze belanden, worden naast elkaar gezet als een reeks visueel sterke tableaus, die samen neigen naar het theaterconcert.

Weinig houvast

Niet dat de roman leunde op zo’n zware plot, maar toeschouwers die het boek niet gelezen hebben, krijgen hierdoor toch maar weinig houvast. Ze volgen een tragisch en fataal patroon van haantjesgedrag, miskleunen en frustraties, dat uiteindelijk leidt tot de strijd in Syrië.

Doordat de verhaallijn niet aangezet maar verknipt werd, resten vooral evocaties van de zucht naar geld, liefde, moeder, eigenwaarde en Allah…. Een niet te veronachtzamen thema dat in het boek wat dieper verscholen ligt, namelijk dat van de nefaste invloed van een afwijzende vader, wordt op de scène dan weer wel sterker naar voren gehaald.

Allemaal samen levert dat in potentie best één van de betere definities of aanschouwelijke voorstellingen van een gedesillusioneerde of juist geradicaliseerde jongere op. Maar Drarrie in de nacht begint iets te fragmentair, en wordt eens het in een flow geraakt soms wat te diffuus. Er is na de première nog werk aan de winkel om de definitie scherper geformuleerd, de voorstelling scherper geënsceneerd, en de emoties beter gedoseerd te krijgen.

Aarzelende vertolkingen

De vertolkingen zijn ook nog te aarzelend. Of hadden we gewoon teveel verbale bravoure verwacht? De door elkaar geklutste, zwaar geblutste taal tekent de gehavende, bijeengeraapte en buitengeschopte drarrie, en is daardoor ontwapenend. Maar de stotter van de wanhoop ware beter tot zijn recht gekomen in een nog groter contrast met de manie van de slam. Songs en samenzang vervielen te snel in parodie. Ook het schakelen tussen humor en hardvochtigheid gebeurt vooralsnog vlotter in het boek.

Nogmaals: met precies dezelfde ingrediënten wordt dit stuk makkelijk beter. Moet het ook beter, want hier ligt een verhaal voor met een taal en een inhoud waar een nieuw publiek op zit te wachten. Aan sfeer en authenticiteit is er ook geen gebrek, en visueel is Drarrie in de nacht zelfs een heuse hoogvlieger.

> Drarrie in de nacht, Jr.cE.sA.r, Junior Mthombeni, Cesar Janssens, FikRy El Azzouzi & KVS. Nog op zaterdag 3 en van 6 tot 9 februari, 20.30 (do 8/2, 12.30), KVS_BOX.