Alexia Bertrand: "Ik blijf in Brussel wonen, ik verhuis niet"

“Ik woon in Brussel en het is niet de bedoeling dat ik verhuis.” Alexia Bertrand, de nieuwe federale staatssecretaris, gaat ervan uit dat Open VLD en de MR voor de Kamer een gemeenschappelijke Brusselse lijst vormen bij de verkiezingen van 2024.

Een week na haar aanstelling als nieuwe federale staatssecretaris voor Begroting, en een week na relatieve mediastilte maar een hectisch crossen van de ene naar de andere vergadering, stond Alexia Bertrand met enkele uitgebreide interviews in de zaterdagkranten.

De liberale volgt daarmee een vast stramien in de Wetstraat: wie nieuw in het zadel zit, kan tijdens zijn of haar wittebroodsweken genieten van ruime belangstelling. Alsof het om een curiosum gaat. Voor een groot deel van het land blijft de Brusselse, ondanks haar Vlaamse roots en invloedrijke vader Luc, een nobele onbekende: dus elke morzel aandacht helpt in het vestigen van de eigen naam en faam (sommigen verkorven het dan al, door iets opmerkelijks te zeggen, dat hen tijdens de rest van hun carrière achtervolgt).

"Kinderen niet kunnen inlichten"

De aanstelling van Bertrand volgt op de defenestratie van Eva De Bleeker, die tijdens de laatste begrotingsronde iets te veel tegen de schenen stampte van Alexander De Croo, eerste minister en -pijnlijk genoeg- partijgenoot.

In een poging de onenigheid binnen de regering te bezweren, werd Bertrand naar voren geschoven. Opmerkelijk: zij zat, tot vorige week, in het Brussels parlement voor de MR. Haar overstap naar het federale niveau ging gepaard met de aankondiging dat ze tevens lid wordt van Open VLD, de partij die ze meermaals tackelde vanaf de oppositiebanken.

Toch blijft ze een lidkaart van de MR behouden, zegt ze zaterdag in De Tijd. “Er zijn wel meer mensen die de twee kaarten hebben. In mijn gemeente Sint-Pieters-Woluwe komen we zelfs op als Open MR. Het blijft dezelfde liberale familie.”

Hoewel volgens verschillende bronnen die overstap al langer in de lucht hing - ze lag vaker wel dan niet in onmin met MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez over diens stijl en optredens - moest alles op het einde toch snel gaan. Op de vraag wanneer ze precies wist wanneer ze staatssecretaris zou worden, antwoordt Bertrand in De Tijd: “Vorige week vrijdag in de namiddag. Ik ben om twaalf uur ’s middags nog gaan stemmen in het Brussels Parlement en relaxed gaan lunchen met collega’s. Pas nadien is de telefoon met de formele vraag gekomen. Het Paleis wilde zelf over mijn aanstelling communiceren. Zo hoort het ook, maar daardoor moest alles bijzonder vlug gaan. Het ging zo snel dat ik mijn kinderen niet eens kon inlichten.”

Haar kinderen, een tweeling en nog een dochter, zijn trouwens de belangrijkste reden om in Sint-Pieters-Woluwe te blijven wonen, en dus niet te verkassen om electorale redenen, zoals veel politici wél al deden in het verleden. Formeel: “Ik heb een leven in Brussel, mijn kinderen gaan hier naar school, dus ik heb niet de intentie om te verhuizen”, zegt ze in Het Laatste Nieuws. In nog andere kranten bevestigt ze diezelfde boodschap.

Ook politiek ziet ze geen noodzaak om de hoofdstad te verlaten. “Ik ga ervan uit dat Open VLD en de MR voor Brussel in de Kamer een gemeenschappelijke lijst vormen, maar dat moet nog worden beslist.”

"Shit vermijden"

Dat laatste - een gezamenlijke lijst neerleggen voor Brussel in de Kamer - werd nog niet officieel beslist door de Open VLD en de MR. Geen enkele partij deed dat al, trouwens. Maar het zou in lijn liggen met wat de liberale familie reeds aankondigde in tal van Brusselse gemeentes, namelijk als één en onverdeeld de kiezer bij de lokale stembusslag tegemoet treden. Of Bertrand dan die Kamer-lijst in 2024 trekt, en haar opgebouwde nationale bekendheid inzet als belangrijkste troef, is voorlopig voer voor speculatie, maar een strijdplaats lijkt waarschijnlijker. Ook Sophie Wilmès en Hadja Lahbib, beiden nationale MR-kopstukken, wonen in dezelfde kieskring.

Voorlopig lijkt haar eerste prioriteit niet verzuipen, en de boekhouding van de NV België op orde krijgen. Het is haar job ook trouwens, die ze niet onderschat. “Het is een ondankbare taak, dat weet ik”, laat ze in Het Laatste Nieuws optekenen. “Want de grootste successen die een staatssecretaris van Begroting bereikt worden nooit publiek. Het is binnenskamers dat je meer 'shit' vermijdt. Maar aan de burger kan je moeilijk zeggen: het is dankzij mij dat de begroting niet nog meer ontspoord is.”