Francken: 'Maatregel neem ik niet voor mijn plezier'

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) zegt dat het opsluiten van gezinnen zonder verblijfsrecht in sommige gevallen noodzakelijk is, als allerlaatste optie voor gezinnen die pertinent weigeren terug te keren naar hun land van herkomst. Hij reageert daarmee op de kritiek van ngo's, die de voorbij dagen protesteerden tegen de opsluiting van het eerste gezin in de nieuwe woonunits in Steenokkerzeel.

Tien jaar geleden besliste de Belgische regering om de opsluiting van gezinnen met kinderen stop te zetten, nadat ons land hiervoor al meermaals veroordeeld was door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. De huidige regering besloot om opnieuw met de praktijk aan te knopen.

Daarvoor werden vier woonunits gebouwd bij het gesloten centrum 127bis in Steenokkerzeel, vlakbij de luchthaven van Zaventem. Sinds dinsdag is daar voor het eerst een gezin in opgesloten. Een aantal verenigingen en ngo's protesteerden onder de slogan "Een kind sluit je niet op. Nooit".

'Wet is duidelijk'

Staatssecretaris Francken blijft erbij dat de maatregel noodzakelijk is. "Kinderen opsluiten doet niemand graag, dit is geen maatregel die ik voor mijn plezier neem", zegt hij op zijn weblog. "Toch is het in bepaalde gevallen noodzakelijk. Ik moet als staatssecretaris de Vreemdelingenwet toepassen en de wet is duidelijk: mensen zonder verblijfsrecht in ons land zijn in overtreding en moeten ons land verlaten."

Volgens Francken bestaat de praktijk "in het gros van de westerse landen". "In het linkse Frankrijk waren dat er vorig jaar zelfs meer dan 300, een absoluut record."
Tegenstanders van de maatregel verwijzen naar internationaal onderzoek waaruit blijkt dat opsluiting voor kinderen traumatiserend is. "Ik zou er graag de jarenlange ervaring van mijn vele honderden mensen op het terrein willen naast leggen", zegt Francken daarop.

"Leven in illegaliteit is ook negatief voor de ontwikkeling van een kind. Het betekent voor het gezin permanente angst om opgepakt te worden, uitbuiting door malafide huisjesmelkers en louche werkgevers, zwartwerk om aan de kost te geraken, soms ook criminaliteit of zelfs prostitutie".