Filosoof Simon Truwant: ‘Mannen uitsluiten van asiel, verhoogt de druk op hulpverlening'

Simon Truwant, cultuurfilosoof en als Brusselaar betrokken bij sommige opvanginitiatieven, hekelt de beslissing van staatssecretaris Nicole de Moor (CD&V) om alleenstaande mannen uit te sluiten van asielopvang. “Dit is een expliciete foert tegen de rechtsstaat.”

Maakt het eigenlijk iets uit wat staatssecretaris voor Asiel en Migratie Nicole de Moor zegt en beslist? De facto kon die groep toch al nergens terecht.
Ja, maar zelfs dan is de beslissing van vorige week een grote stap. Ten eerste ontneemt het na de directe hulp ook het toekomstperspectief van deze groep mensen. Dat kan een grote impact hebben op hun mentale gezondheid, wat op zijn beurt de druk op de hulpverlening verhoogt én de kansen op latere integratie bemoeilijken.

Ten tweede is het een principiële rode lijn: het onaanvaardbare en onwettige wordt nu systematisch aanvaard beleid. Dat is een expliciete foert tegen de rechtsstaat. En zo is het ook zeer belangrijk als signaal naar de burgers: dit soort beleid, buiten de wet om, is blijkbaar mogelijk in België.

Is het niet ergens ook legitiem om eerst voorrang te geven aan families en zeker aan kinderen?
In de praktijk zullen ook humanitaire hulpverleners die voorrang geven. Maar als beleidsregel is dat onderscheid onaanvaardbaar, want het is discriminatoir en onmenselijk. Ook geïsoleerde mannelijke asielzoekers zijn zeer kwetsbaar: ze zijn alleen in een vreemd land en slepen trauma’s mee door bijvoorbeeld oorlogservaringen of vervolging wegens seksuele oriëntatie.
Deze keuze zou gewoon nooit gemaakt moeten worden, zeker niet omdat de situatie al lang op voorhand te voorzien was, zoals De Moor ook zelf aangeeft.

Probeert Nicole de Moor met haar beslissing niet vooral zichzelf vooraf in te dekken, mocht het organiseren van de opvang binnen enkele maanden (om de een of andere reden) niet lukken?
Het lijkt erop dat zij twee tegenstrijdige signalen tegelijkertijd wil uitzenden: die van de eigen daadkracht én van een onbeheersbare situatie. Maar je kan het ook omgekeerd zien, als een weigering om écht daadkrachtig op te treden en bijvoorbeeld het verplichte spreidingsplan dat klaar ligt te activeren.