Stemmen tegen armoede (2): 'Hoop op een vaste baan bij de gemeente'

Kansarmen met stemrecht, zo blijkt uit onderzoek, verwachten van verkiezingen een onmiddellijk effect op hun persoonlijke situatie. Het gevaar voor politiek cliëntelisme loert dan ook om de hoek. Maar ook voor ontgoocheling. BDW sprak met vier mensen en wat hen bezighoudt in het licht van de verkiezingen. Portret 2: Mo, leeft van een leefloon.

• NAAM: Mo*
• LEEFTIJD: 32
• ORIGINE: Italiaans-Marokkaans
• STATUS: Leefloner
• VOORKEURPARTIJ? “Ik mag niet stemmen, maar mocht dat kunnen dan stem ik voor Laurent Louis.”

We ontmoeten Mo aan een Brusselse begraafplaats. Zijn dag als groenwerker zit erop. Hij steekt een joint op en vertelt zijn verhaal. In het onvervalste Frans van de straat. Hoe hij afhaakte op school, in de criminaliteit belandde en daarna in de gevangenis. Drie maanden. Vorst en Sint-Gillis. ”C’est la merde, dat kan ik je verzekeren.”

En hoe hij zijn leven als alleenstaande dertiger maar moeilijk op de rails krijgt. “Ik weet niet of ik nu gelukkig ben of niet. En vraag je me wat mijn talenten zijn? Dan zou ik graag iemand hebben die het me zegt. Want zelf weet ik het niet.

Hij krijgt al zes jaar hulp van Jeugd en Stad om zijn leven op orde te zetten. Ze helpen hem met solliciteren, met zijn papieren. Hij vond baantjes als magazijnier, maar het afstompende werk hield hij niet lang uit. Hij wou emigreren naar Canada, maar dat wou niet lukken, “ik was niet gedistingeerd genoeg.” Wat later verloor hij zijn werkloosheidsuitkering.

Hij werkt nu voor een Brusselse gemeente. Hij rijdt het gras af, en helpt bij het delven van graven. In november loopt zijn contract af, maar hij hoopt dat hij dan vast aangeworven kan worden. De directrice van de begraafplaats lijkt hem graag te hebben. Een vaste baan bij de gemeente is zijn ultieme droom. “Dan zal ik 200 euro meer verdienen. Dan kan ik eindelijk mijn schulden afbetalen. Neen, hier op de begraafplaats is al mijn beste baantje tot nu toe. ”

Mo woont vandaag in een donkere kelderverdieping in Molenbeek. “Eén kamer, 350 euro. Gelukkig is de Marokkaanse huisbaas wel vriendelijk.”

IN HET STEMHOKJE. “Verkiezingen? Kunnen me gestolen worden. Ik heb toch geen stemrecht. En dan nog? Geen enkele partij heeft me tot nog toe geholpen.” Veel fiducie in de politiek heeft hij niet. “Het is crisis maar voor het bezoek van Obama kan wel tien miljoen euro uitgetrokken worden. Alleen om indruk te maken op de Amerikaanse president.”

*Mo is niet de echte naam.