Vergoedingen VGC-leden in vraag gesteld

Brussels parlementslid Carla Dejonghe (Open VLD) verdient 42.500 euro extra per jaar als voorzitter van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). En ook de fractieleiders van de Vlaamse partijen verdienen een mooie bonus bij de VGC - zelfs al bestaat een fractie maar uit één persoon. “Maar we hebben al veel financiële inspanningen gedaan”, reageert Dejonghe.

'Het smurfenparlement'. Zo wordt de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) omgedoopt in Knack. Daarmee geeft journalist en ex-parlementslid Luckas Vander Taelen kritiek op de beperkte slagkracht van de VGC, terwijl het wel heel wat bezoldigde postjes heeft.

Want net zoals het Brussels parlement, heeft de VGC-raad - het parlement van de Nederlandstalige Brusselaar - een voorzitter, een ondervoorzitter, een bureau, een uitgebreid bureau en fractieleiders.

42.500 euro extra per jaar

Parlementsleden die zo'n rol opnemen, krijgen daar een extra vergoeding voor. Zo strijkt Dejonghe als voorzitter van de Vlaamse Gemeenschapscommissie 42.500 euro bruto per jaar op. Dat komt bovenop haar wedde als Brussels parlementslid - ongeveer zo'n 111.000 euro per jaar.

Dejonghe verdient zo maandelijks bijna 14.000 euro bruto voor haar parlementair werk, waardoor ze tot de best betaalde politici van Brussel behoort. De voorzitter van de VGC heeft daarnaast ook nog eens recht op drie medewerkers en een dienstwagen met chauffeur.

Fractieleiders verdienen goed bij

Maar ook de fractieleiders van de Vlaamse partijen in het Brussels parlement krijgen een mooie bonus voor hun werk in de VGC - zo'n 20.000 euro bruto per jaar. Geen wonder dus dat onder meer Paul Delva (CD&V) en Johan Van den Driessche (N-VA) de Brusselse parlementsleden zijn die met 144.000 euro het meest verdienen na de voorzitters van de verschillende deelparlementen.

Onder die fractieleiders is trouwens ook Dominiek Lootens-Stael van het Vlaams Belang, die zo aan het hoofd staat van een fractie... waarvan hij het enige lid is. Daarvoor krijgt Lootens-Stael volgens Knack ook een fractiesecretaris ter beschikking.

Beperkte slagkracht

De hoge vergoedingen lijken niet helemaal overeen te komen met de beperkte politieke impact die de VGC eigenlijk heeft in onze hoofdstad. De Raad van de VGC kan geen wetten, decreten of ordonnanties goedkeuren en hangt eigenlijk af van de Vlaamse regering en de middelen die het krijgt voor de Vlamingen in Brussel. Voor de zwaardere dossiers zoals bijvoorbeeld de hervorming van de kinderbijslag, moet de VGC samen met de COCOF nog eens in de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie (GGC) zetelen.

'Karikatuur'

“Een karikatuur”. Zo noemt VGC-voorzitster Carla Dejonghe het label van 'smurfenparlement.' “De Brusselse instellingen zijn nu eenmaal wat ze zijn”, zegt ze aan BRUZZ. “Wij vergaderen één keer om de twee weken met een plenaire vergadering, de andere week zitten we in het Brussels parlement.” Daarnaast verwijst Dejonghe ook naar de verschillende commissies Welzijn, Gezondheid en Gezin, maar ook Cultuur, Jeugd en Sport of Onderwijs en Vorming.

Kan de VGC dan niet efficiënter en goedkoper werken? “Dat is momenteel niet aan de orde. We hebben al veel inspanningen gedaan. Ons personeelskader is niet volledig ingevuld, om zo efficiënt mogelijk te werken met een minimum aan personeel. Maar de verslagen van de vergaderingen en commissies moeten nu eenmaal opgemaakt worden”, aldus Dejonghe.