Yvan Mayeur: 'Ik zit thuis gevangen'

Voormalig burgemeester van de stad Brussel Yvan Mayeur (ex-PS) laat voor het eerst sinds zijn gedwongen aftreden van zich horen. Hij doet dat in een interview met La Dernière Heure en La Libre. Mayeur vertelt over zijn publieke ‘lynching’, zijn zelfmoordgedachten, zijn politieke beul Rudi Vervoort en zijn nakende wederopstanding. “Ik wil blijven zorgen voor mijn stad.”

Mayeur werd afgelopen jaar tot ontslag gedwongen nadat hij in opspraak was gekomen, voornamelijk vanwege het zogenoemde Samusocial-schandaal. Hij en OCMW-voorzitster Pascale Peraïta (ex-PS) verzamelden grote bedragen aan zitpenningen in de Brusselse stedelijke daklozenorganisatie die de burgemeester zelf mee oprichtte.

Mayeur hulde zich sinds zijn ontslag in stilte en verscheen alleen kort even publiekelijk voor de onderzoekscommissie. Blijkt nu dat hij in de tussentijd gewoon thuis zat, in Brussel.

Woensdag brengt Mayeur een boek uit, getiteld Yvan Mayeur – Citoyen de Bruxelles (Yvan Mayeur – Burger van Brussel, red.). Daarin vertelt hij over zijn visie op de stad en reflecteert hij op zijn carrière als Brussels burgemeester, van het begin tot het einde.

‘Gewelddadige lynching’

Het boek schrijven heeft Mayeur nieuwe kracht gegeven. “Ik ben nog niet helemaal genezen, maar ik heb wel opnieuw een algemeen evenwicht gevonden,” aldus Mayeur. “Veerkracht heeft tijd nodig. Ik word ondertussen gevolgd door twee psychologen en twee dokters. Eentje raadde me aan te schrijven en daar ben ik in augustus dan ook mee begonnen.”

De man betreurt dat hij tot op de dag van vandaag publiek veroordeeld wordt. “Dat achtervolgt me nog elke dag. De lynching die ik heb ondergaan was extreem gewelddadig.”

Zelfdoding

In het interview met La Dernière Heure onthult Mayeur dat hij aan zelfdoding heeft gedacht. “En ik ben heel dichtbij gekomen, maar ik heb bedacht dat het vooral mijn dierbaren pijn zou doen. En zij hebben al genoeg geleden."

"Daarbij zou ik ook mijn lichaam afgeven aan de mensen die me mijn geest al hadden afgenomen, samen met mijn engagementen en mijn sociale leven. Ik ben dus ontsnapt aan die donkere gedachten, vooral dankzij de steun en begeleiding die ik heb gekregen."

Veranderen van identiteit

Een andere overweging die Mayeur heeft gemaakt, was een naamsverandering en een permanent vertrek uit België. “Da’s een kwestie die zich op zo’n moment opdringt natuurlijk. De persoon die Yvan Mayeur publiekelijk is geworden heeft niets met mij te maken. Ik weet niet wie dat ‘personage’ is, dus ik zocht een manier om weer mezelf te worden.”

Maar een nieuwe identiteit is het dus niet geworden. Wel is Mayeur tien dagen na zijn ontslag naar het buitenland vertrokken om fysiek en mentaal te herbronnen door in de bergen te gaan stappen.

“Daarna ben ik 'thuis in de gevangenis gaan zitten' en heb ik verder alles verloren: mijn baan, mijn inkomen, mijn jarenlange vrienden… Ik had dan ook geen sociaal leven meer. Het was extreem moeilijk. Slechts een handvol mensen zijn me blijven steunen en nadien is dat beetje bij beetje nog gegroeid, zeker na de onderzoekscommissie.”

Rudi Vervoort, politieke moordenaar

Mayeur schiet in zijn boek Brussels minister-president en ex-partijgenoot Rudi Vervoort compleet overhoop. Die zou volgens Mayeur zijn ontslag hebben georkestreerd. “Het was een politieke moord en hij is er trots op.”

De ex-burgemeester heeft het daarbij over de ‘oorlog’ die lang heeft bestaan tussen Stad en Gewest. Volgens hem gaat het over een institutionele catastrofe. “De stad Brussel is de machtigste gemeente en dat heeft altijd voor wrijvingen gezorgd. Er was lange tijd respect, maar plots heeft men de kans gezien de macht te grijpen in de Stad en binnen de PS. Ik ben daarbij gesneuveld.”

Ten slotte zou Vervoort ook de hoofdverantwoordelijke zijn voor het Eurostadion-debacle. “Het was zíjn beslissing om dat in Vlaanderen neer te planten en hij heeft daarbij alle waarschuwingen genegeerd,” besluit Mayeur.

Stijlvol

Mayeur blijft bij het standpunt dat hij in de onderzoekscommissie al innam: hij heeft geld verdiend bij Samusocial, maar niet ‘op de kap van de armen’. “Als ik op oneerlijk verdiend geld uit was, had ik ook op andere posten veel meer kunnen opstrijken,” klinkt het.

Toch kreeg Mayeur dikwijls kritiek voor zijn soms ‘luxueuze’ verschijning. Ook in zijn boek gaat hij daar op in. "Ik betaal geen duizenden euro’s voor mijn kleding, maar ik probeer wel stijlvol voor de dag te komen. Dat mag, zélfs als je een PS’er bent. Mijn ouders waren arbeiders en hebben me altijd voorgehouden dat ik zelf 'snel uit die sfeer moest geraken'.”

‘Blijven zorgen voor mijn stad’

Op de vraag of Mayeur van plan is terug te keren naar de politiek komt er geen eenduidige neen. “Maar er zijn andere manieren om dat te doen dan vanuit een klassiek politiek postje. Ik wil op een of andere manier blijven zorgen voor mijn stad en de levenskwaliteit van haar inwoners. Als ik daar de kans toe krijg, dan twijfel ik niet."

Voorlopig blijft het evenwel bij observatie. Mayeur ziet ‘zijn project’, de voetgangerszone, nu eindelijk goed vorderen. “Met vertraging, maar goed.” Ook over zijn opvolger, Philippe Close (PS), is hij niet ontevreden. “”Hij heeft de draad weer opgenomen en wat hem nu nog rest is de verkiezingen winnen. Maar ik ben ervan overtuigd dat de PS opnieuw de grootste partij wordt in Brussel.” Ook de PS-schepenen hebben (onder hemzelf en onder Close) immers ook goed werk geleverd, besluit Mayeur.