Portret Yvan Mayeur: zeer ambitieus, weinig populair

Yvan Mayeur neemt ontslag. Hij is nog geen vier jaar burgemeester geweest van Brussel. Hij laat een omstreden nalatenschap achter.

Mayeur begon zijn carrière als sociaal assistent. Hij werd PS-militant en werd in 1989 Kamerlid. Hij schopte het zelfs tot voorzitter van de commissies Volksgezondheid en die van Sociale Zaken van het federaal parlement.

In 1995 wordt hij benoemd tot voorzitter van het OCMW van Brussel. Hij richt in 2000 de daklozenorganisatie Samusocial op. Mayeur blijft OCMW-voorzitter tot 2013, wanneer hij de burgemeesterssjerp overneemt van zijn partijgenoot Freddy Thielemans. Opmerkelijk: zijn opvolger bij het OCMW is Pascale Peraïta, een jeugdvriendin van Mayeur en vroegere directrice van Samusocial.

Omstreden
Mayeur staat bekend als een ambitieuze beroepspoliticus en een studax. Hij is tegelijk omstreden door zijn autoritaire en brutale optreden als burgemeester. Hij jaagt meermaals vriend en vooral vijand in de gordijnen tijdens zijn ambtsperiode.

Zo was zijn relatie met de lokale politie bijzonder slecht, na uit de hand gelopen rellen met Antwerpse havenarbeiders die de politie hadden aangevallen. Zijn relatie met minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) was op zijn zachtst gezegd niet hartelijk te noemen. Na rellen in de nasleep van de aanslagen van 22 maart, had Mayeur gezegd dat "Vlaanderen Brussel had bevuild met extremisten." Hij verontschuldigde zich later voor die uitspraak.

Voetgangerszone
Mayeur zal als burgemeester wellicht het meest herinnerd worden door 'zijn' voetgangerszone. Hij toonde zich als een onverzettelijke voorstander van de autovrije zone in het centrum, een plan dat nochtans vanuit alle politieke en maatschappelijke hoeken fel werd (en wordt) bekritiseerd.

Hij trok het dossier volledig naar zich toe, tot grote ergernis van de oppositie en handelaarsverenigingen. Nu Mayeur van het Brusselse toneel verdwenen lijkt, is het nog maar de vraag of de voetgangerszone nog even hoge bescherming zal genieten.