Costa Terrassa: Hundertwasser achterna in Schaarbeek

Ze liggen verborgen tussen de huizen of hoog boven de grond, maar redacteur Jasmijn Post weet ze te vinden: knusse, zomerse terrassen die het stadsleven net dat tikje meer geven.

“Ik bond de planten vast om er meer te kunnen laten groeien,” lacht Nelson Polfliet (30), regisseur, scenarioschrijver en voorstellingscoördinator bij het Kaaitheater. Hij spreekt over de tijd dat hij nog een piepklein balkonnetje had bij zijn appartement aan Lemonnier. “Zijn balkon was een schilderij van Hundertwasser,” vult Zeno Aerts (30) aan. Hij ontwerpt meubels, gedeeltelijk in loondienst en gedeeltelijk als zelfstandige.

Samen kochten ze ongeveer 3,5 jaar geleden een huis in Schaarbeek. Daar was meer ruimte voor alle tuiniersdromen van Polfliet. Een plek om gehoor te geven aan de woorden van de Oostenrijkse kunstenaar en architect Friedensreich Hundertwasser, die ooit zei dat “gras en planten op alle horizontale oppervlakten moeten groeien, dat wil zeggen, overal waar regen en sneeuw valt, zouden planten moeten groeien, op de wegen en op de daken”.

Aanvankelijk stonden er alleen planten op de binnenkoer. “We misten nog buitenruimte,” zegt Aerts. Het platte dak boven de keuken lonkte, en tijdens de eerste lockdown hebben Polfliet en Aerts er een volwaardig terras van gemaakt. Er werd een draad gespannen voor de klimplanten. Er kwamen een tafel en stoelen. Die waren nodig voor de wekelijkse apéro's met de twee buren, iedereen coronaproof op zijn eigen dakterras. Het vijfjarige buurjongetje was misschien nog het meest enthousiast. “Soms kwam hij zelfs om 11 uur 's ochtends al vragen: ‘On va faire un apéro?'” zegt Aerts.

Inmiddels staan er 45 verschillende planten en bomen op het terras. De vijgenboom, olijfboom, citroenboom, granaatappelboom en pecannotenboom zijn de grootste blikvangers. Maar er staan kruiden en vruchten om te oogsten en bloemen zoals jasmijn, passiebloem en hortensia, en een zelfgeplante iris van zaden meegenomen van de Azoren. Bijzonder is ook het heksenkruid, dat een geneeskrachtige en hallucinogene werking heeft, maar giftig is. Het eeuwiglevenkruid daarentegen is wel voor consumptie bedoeld. De bladeren, die naar zoethout smaken, kunnen gebruikt worden in de thee.

Het daktuinieren blijkt aanstekelijk. De buren die het hoogst wonen, hebben een mooi overzicht. Die vertelden hoe ze zien dat er langzaam een groene as ontstaat. Maar het summum van het dak­tuinieren is voor Aerts en Polfliet nog niet bereikt. Aerts heeft zijn eerste hopplant geplant. Om er bier van te brouwen zijn er nog heel wat extra planten nodig. En Polfliet zou wel een kippetje willen. Maar wat dat betreft heeft het dakterras midden in de stad toch zo zijn beperkingen.