De markt van Elsene: flaneren tussen wortels en champagne

De zon heeft met haar warmte de stad al de hele dag in haar greep. Onder de bomen en parasols op Le Châtelain is het koel. Er klinkt een mix van voornamelijk Europese talen: Frans, Duits, Engels, Spaans, Italiaans en zelfs onvervalst Hollands. De toren van Babel is er niks bij en toch geeft de mengelmoes nergens aanleiding tot verwarring. Albert, van vishandel Chez Albert, heeft een lijst opgehangen met alle vissoorten in het Nederlands, Latijn, Engels en Frans.

Drie mannen zijn in een besluiteloze discussie beland, naar links of naar rechts? “Die hoek ligt al in de schaduw, dat lijkt me wel prettig.” Ze zijn hier niet voor hun wekelijkse inkopen, wel voor een gebruikelijke apéro. “Op maandag in Sint-Gillis, woensdag hier en vrijdag op het Ardense Jagersplein in Schaarbeek, dat is ongeveer onze routine.” Het terras in de schaduw is populair bij wijnliefhebbers. Met een keuze uit een dertigtal verschillende soorten is er voor iedereen wat wils. Een kunstenares uit Mali heeft haar ouders op bezoek. Elke keer als zij de reis naar België maken, hoort er een bezoek aan deze pop-upwijnbar bij. Deze marktgangers zijn piekfijn uitgedost en dragen geen boodschappentas aan hun arm.

Bobo

“De markt is heel populair, zeker nu het weer zo goed is,” vertelt Arthur van Beerstorming. Hij heeft een kleine bar ingericht met knalblauwe paletten. Niet elke week is het Brusselse bier er te krijgen. “Er is maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar voor losse marktkramers. Wie wil, kan zich ’s ochtends inschrijven in een tombola. Vandaag hadden we het juiste nummer getrokken en zijn we bij de gelukkigen.”

Elke verkoper presenteert zijn waar op een zorgvuldige manier. De Pasta Mobile heeft verse pasta in bruine papieren zakken in een koeltoog staan. Klassiekers van ricotta met spinazie of tomaat-basilicum ontbreken niet. Wie het iets spannender wil, kan kiezen voor vijgen met ham of parmezaan met eekhoorntjesbrood. “De pasta wordt artisanaal gemaakt.” Daarna blijkt dat er nog een weg van duizend kilometer afgelegd moet worden om vanuit Turijn op tijd in Elsene te zijn.

Zorgvuldig hanteert de kaasboer een kruimeldief om het rieten matje onder de kazen schoon te maken. Hij staat al lang op de markt. “De mensen die hier komen zijn bobo, BCBG. Dat noteer je toch niet? Maak er dan maar bourgeois van.”

Een man met vissershoedje bestelt een stuk Comté, het pakje wordt in een koeltasje meegenomen. Van een terras verderop komt het geluid van een fles die ontkurkt wordt. Geen cava of prosecco, maar onvervalste champagne van Laurent Perrier of Taittinger. Kiezen is hier niet verliezen. De meeste staantafels zijn bezet, de rest wacht geduldig met een bordje ‘gereserveerd’ op hun gasten.
De smalle stoep vormt een hindernissenparcours voor wie met een kinderwagen of caddy is gekomen. Bomen, omhooggekomen wortels, bankjes, prullenbakken en zelfs parkeermeters versperren de weg.

Geen toeristen

Trish, een vrouw van een jaar of vijftig, heeft haar hondje op haar arm genomen. De drukte en de oneffen straat zijn te veel voor het kleine dier. Haar man trekt een volgeladen boodschappenkar waar een bos bloemen vrolijk uit tevoorschijn komt. Sinds hun intrek in hun nieuwe woning een week eerder zijn ze al twee keer naar de markt gekomen. “Dit is echt een markt van de wijk met niet veel toeristen die je voor de voeten lopen.” Het aanbod lijkt in eerste instantie weinig te verschillen met de Amerikaanse heimat. “Al heb ik hier nog geen kool aangetroffen.” De kosmopoliet kijkt al uit naar eenvoudige winterkost.