Deze ondernemer haalde vergeten print over aanslagen op: 'Dit hang ik in mijn bureau'

Ruim twee weken geleden stootte onze fotografe tussen de stellingen aan het Beursgebouw op een heel bijzondere print. Een bomvol en emotioneel beursplein vereeuwigd in een veelzeggend beeld. Een sympathieke werfleider gaf toen aan dat de print gewoon kon worden opgehaald. Die kans liet Dario Vunckx niet zomaar liggen.

Op het moment van de aanslagen, nu vijf jaar geleden, lag Dario Vunckx nog in zijn bed. Hij schoot tussen de twee aanvallen wakker van de loeiende sirenes. “In de rand van Brussel gebeurt dat wel vaker, maar niet zoveel in zo'n korte tijd. Ik wist onmiddellijk dat er iets niet klopte.” Op zijn smartphone ziet hij zoals veel andere Brusselaars de eerste gruwelijke beelden passeren. “Iedereen kent die plaatsen of is er zelf al geweest, dat was verschrikkelijk om te beseffen.”

Dagenlang en zelfs wekenlang kwamen mensen nadien samen aan het Beursplein. Ook Vunckx. “Ik heb heel veel van mijn vrije dagen toen doorgebracht aan de trappen van het Beursgebouw. Het is ook daar dat ik de print voor het eerst zag.” Die zee van bloemen en mensen was voor veel velen een echte kennismaking met Brussel. Verschillende gemeenschappen kwamen samen, elke laag van Brussel was vertegenwoordigd. “Het is een moment dat mij altijd zal bijblijven,” vertelt Vunckx.

Nog geen twee dagen nadat foto is ons magazine werd gepubliceerd, haastte de 23-jarige Berchemnaar zich naar de werf. “Die werkmensen wisten eerst niet waarover ik het had,” zegt Vunckx. Via via kwam hij uiteindelijk toch terecht bij de verantwoordelijke werfleider, die hem nog geen vijftien minuten later terugbelde met goed nieuws. “Ik ben zo snel mogelijk op mijn cargofiets gesprongen. Die bouwvakkers konden niet geloven dat ik de print wou vervoeren met mijn fiets.”

Op de fiets

De afbeelding weegt ongeveer 20 kilo en is minstens even groot als een volwassen mens. Vunckx bracht de print naar zijn ouderlijke huis, daarvoor moest hij de Gentsesteenweg beklimmen richting Sint-Agatha-Berchem. “Ik was redelijk uitgeput en nat in het zweet, maar eind goed al goed,” lacht Vunckx. Op termijn wil hij de print boven zijn bureau hangen in het Molenbeekse MIMA. De jonge Brusselaar bouwt daar Microflavours uit, een moderne stadsboerderij.

Het is wel nog afwachten of hij daarvoor toestemming zal krijgen van de gemeente. “Ze hebben hier de muren helemaal wit geverfd en de foto is niet meer in perfecte staat. Happig zullen ze niet zijn.” Wie de print goed bekijkt, ziet dat er hier en daar inderdaad een sticker op kleeft en het doek helemaal doorweekt is. Toch wil Vunckx de print in zijn huidige staat behouden. “Die stickers komen er sowieso niet volledig af. Ik zal wel bekijken of ik hem goed droog kan krijgen.”

Reageert hij niet te emotioneel? Want die foto is in zeer slechte staat en misschien zelf waardeloos te noemen. “De foto heeft vijf jaar in de regen gehangen en is misschien vuil en beschadigd, maar dat is Brussel ook. Ruig, vuil en sinds die bewuste dag een beetje beschadigd.”