Bernard Gavilan, koning van de vintage en deejay

| Bernard Gavilan, koning van vintage en deejay.

Enfant terrible: Bernard Gavilan, koning van de Brusselse vintage en deejay

Patrick Jordens
© BRUZZ
31/08/2019

Bernard Gavilan (55) is de zoon van Spaanse migranten uit Asturias. Hij kwam in Brussel als baby aan en is er nooit meer weggegaan, op een verblijf in Gent na. Al vijfentwintig jaar baat hij winkels uit, gespecialiseerd in vintagekleding en retrospullen. Hij is ook deejay en notoire nachtraaf.

TERRIBLE Bernard Gavilan BRUZZ ACTUA 1673

| Bernard Gavilan.

Als kind was ik stikjaloers op de plateauzolen van mijn veel oudere broer. Misschien is mijn liefde voor vintage toen wel ontsproten. Op mijn vijftiende kocht ik al tweedehandskleren op het Vossenplein, nachthemden met een typische kraag ‘façon grand-père’. Ik kleedde mij in mijn puberteit braaf volgens de mode van die tijd, maar tegelijk droomde ik volop van romantische ruitershemden en hoge boots in daim.

Ik was ook altijd al zot van modemagazines en van couture. Mijn eerste ervaringen met verkoop gaan terug tot de jaren tachtig, toen ik als jonge twintiger meehielp in een kleine tweedehandsshop in de Agora. Door het nachtleven kwam ik veel in contact met stilisten en modeontwerpers. Ik assisteerde hen bij het inrichten van etalages, het organiseren van defilés et cetera. Zo ben ik in het vak gerold. Uiteindelijk ben ik met mijn eigen zaak begonnen omdat dat de meeste werkzekerheid bood in de modebranche.

Mijn eerste eigen ‘winkeltje’ was in de discotheek Le Mirano, rechts bovenaan van de eerste trap. Ik zie het nog voor mij (glimlacht). In die beginperiode heb ik ook vaak verkocht op de soirees van ‘La Demence’ voor gays die ter plekke een wilde outfit wilden uitproberen.

"Plots stond de stilist van Bowie in mijn winkel"

Bernard Gavilan, koning van de Brusselse vintage en deejay

Bernard Gavilan, koning van de vintage en deejay

Sinds enkele jaren heb ik drie winkels in de Marollen, elk met hun eigen accenten. In de zaak in de Blaesstraat vind je bijvoorbeeld kostuums en accessoires uit voornamelijk de 18de en 19de eeuw. De andere winkels hebben een iets ‘modernere’ stock, maar het stopt wel altijd bij de jaren negentig.

Ik mag niet klagen over een gebrek aan cliënteel, eerder aan personeel op dit moment (lacht). De interesse in tweedehandskledij is de laatste jaren zeker gestegen. Maar ik werk natuurlijk ook veel voor filmproducties, theaters of evenementenbureaus die op zoek zijn naar speciale kostumering.

Onlangs heb ik de hele cast van de film KURSK gekleed, met Matthias Schoenaerts in de hoofdrol.

Het is niet altijd zo goed gegaan, en pas op, het is nog altijd hard werken. Tien jaar geleden, toen ik een winkel uitbaatte in Gent, ben ik compleet failliet gegaan. Ik moest van nul herbeginnen. Maar ik wil er niet te veel over kwijt, c’est la vie tu sais, en ik heb die donkere bladzijde omgedraaid.

Weet je, het is niet zozeer de verkoop an sich die mij boeit. Waar ik echt van hou is van de verrassing als je nieuwe stukken ontdekt. Of om klanten te helpen hun eigen stijl samen te stellen, een etalage te maken … De creatieve kant quoi.

Hoe ik aan mijn marchandise raak? Op allerlei manieren. Vaak komen mensen mij hun inboedel verkopen. Soms belt een marktkramer van het Vossenplein mij om vijf uur ‘s ochtends om te laten weten dat hij een lading oude schoenen in voorraad heeft. Dat laatste moet wel niet te vaak gebeuren (lacht).

Ik heb ooit meegemaakt dat een rijke man een terrein in Charleroi had opgekocht waar nog een oude schoenenfabriek op stond. Bleek dat een van de hangars tot aan de nok gevuld was met schoenen van decennia geleden, én in perfecte staat! Dat is een godsgeschenk, natuurlijk.

Een hoogtepunt van de afgelopen 25 jaar was toen de stilist van David Bowie plots in mijn winkel stond, in de Steenstraat toen nog. Bowie en zijn hele equipe verbleven toen twee weken in Hotel Amigo omdat ze in Vorst Nationaal een nieuwe wereldtournee aan het voorbereiden waren. In het grootste geheim, natuurlijk. Zijn stilist Jimmy, een slanke grijzende man, kwam af en toe iets bij mij kopen voor David zaliger. We zijn bevriend geraakt en uiteindelijk ben ik nog met hem het Brusselse nachtleven ingedoken. En natuurlijk wist hij voor mij een handtekening te versieren (lacht).

Een perfecte dag in Brussel voor mij? Mais ma chérie, de laatste drie jaar heb ik zeven dagen op zeven gewerkt. Als ik al eens een rustdag heb, dan duik ik de stad niet in! Dan ga ik naar de sauna en ben ik blij dat ik eens een wasmachine kan draaien voor mijn eigen kleren. En ‘s avonds zet ik een vinyl op met chill muziek, van … allez, hoe heet die zanger ook weer, uit de jaren negentig (begint te neuriën)?

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Brussel , Samenleving , Bernard Gavilan , vintage , deejay , Enfant Terrible

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni