Honderden mensen vragen duidelijkheid over dood Sourour

Meer dan duizend mensen zijn zaterdagnamiddag bijeengekomen op het Brusselse Poelaertplein om duidelijkheid en gerechtigheid te vragen over de dood van Sourour Abouda. Die 46-jarige Brusselse vrouw kwam op 12 januari om het leven in een cel van de Brusselse politie. Volgens het Brusselse parket zou het om een geval van zelfwurging gaan, maar aan die versie hechten de manifestanten geen geloof. De politie telde 1500 manifestanten.

Abouda, die al jarenlang in de Brusselse sociale sector werkte, werd op 12 januari omstreeks 6 uur op de Amerikaansestraat gearresteerd door een patrouille van de politiezone Brussel-Hoofdstad/Elsene. Ze werd overgebracht naar het cellencomplex van het Rijksadminstratief Centrum (RAC), het administratieve centrum van de federale politie in de Koningsstraat, waar ze korte tijd later dood werd aangetroffen.

De eerste bevindingen en het voorlopige autopsierapport lijken erop te wijzen dat er geen tussenkomst was door een derde, meldde het Brusselse parket enkele dagen na de gebeurtenissen. Volgens de eerste informatie was Abouda mogelijk dronken en was er sprake van zelfdoding door wurging door een trui. Het is een theorie die de familie betwist.

"De politie heeft ditmaal niet het geluk dat het om iemand gaat die geen vrienden of netwerk had", zegt de advocate van de familie, Selma Benkhelifa. "Sourour had veel vrienden en collega's, en een hechte familie. Zij zullen niet opgeven tot gerechtigheid is geschied voor Sourour. Desnoods gaan we tot in Straatsburg."

Videobeelden

"Het is hallucinant dat deze zaak zoveel weken later, zoveel weken na de leugens van de politie nog steeds niet in handen van een onderzoeksrechter is", zegt Edgar Szoc, voorzitter van de Ligue des Droits Humains. "Nog opmerkelijker is dat de Ligue zich als slachtoffer heeft aangemeld maar de beelden van de bewakingscamera in de cel niet mag bekijken. Wat wil justitie voor ons verborgen houden? Wat is daar gebeurd dat wij niet mogen weten?"

"Deze zaak zal een keerpunt betekenen", ging Szoc verder. "De lange lijst van mensen die gestorven zijn tijdens een contact met de politie, die lange lijst van niet-Belgische voornamen, die stopt met Sourour. Haar dood was tragisch, maar moet de laatste zijn."

"Al die namen zijn niet zomaar namen, het zijn levens", sprak Soumaya Abouda, de zus van Sourour. "Mijn zus is me met het grootst mogelijke geweld afgenomen. Sindsdien hebben we als familie veel beproevingen moeten doorstaan, de brutale en incoherente manier waarop haar dood werd gemeld, dat haar dood valselijk werd voorgesteld als een zelfdoding, dat haar nagedachtenis besmeurd werd, dat we als familie nog steeds niet alle opnames van de bewakingscamera mogen bekijken, dat het onderzoek zo traag gaat en we nog steeds geen proces-verbaal van haar arrestatie of autopsierapport hebben mogen lezen, de onmogelijkheid om in België een tegenautopsie uit te laten voeren. Dat zijn ook vormen van overheidsgeweld."

"Sourour is al de derde persoon van Maghrebijnse origine die in dat commissariaat overlijdt", ging de zus verder. "De afkomst van de slachtoffer is een systematische oorzaak van geweld, verwaarlozing, misprijzen. Als magistraten en controleorganen geweld door hun politiediensten toedekken, wordt politiegeweld staatsgeweld. De politie zou ons moeten beschermen maar ik heb er enkel angst voor. We eisen transparantie, een volledige toegang tot het dossier. We staan hier niet alleen voor Sourour, maar voor alle families die in dezelfde omstandigheden hun strijd hebben moeten opgeven."

Ook Sourours zoon sprak de menigte toe: "Ik moet mijn moeder bedanken voor de persoon die ze is, want dat heeft van mij de persoon gemaakt die ik ben. Mijn moeder deed alles voor mij, ik was alles voor haar, maar zij was ook alles voor mij. Ze heeft zoveel mensen geholpen. Ik beloof haar trots te maken."