"Over drie maanden vertrek ik voor een jaar naar de Verenigde Staten, voor een fellowship aan de universiteit van Harvard. Dat is het grote onbekende. Ik geniet dus nog van elke minuut die mij in Brussel rest."
Lees ook: Humans of Brussels (116)
"Ik denk eraan om heel wat van mijn spullen gewoon weg te geven wanneer ik vertrek. Boeken, een deken… Dan verliest alles wat ik bezit wel plots de betekenis die ik eraan gaf, maar de herinneringen blijven."
"Deze zomer is mijn oma gestorven in het Baskenland. Ik schreef toen een anekdote van drie zinnen op een papiertje. Dat gaf ik aan een keramiste als inspiratie om voor mij een object te maken, iets ter herinnering aan haar. Ik wist niet wat ik kon verwachten. Het is een grijze kom geworden, met blauw dat mij aan de oceaan en de wolken doet denken. En een reliëf van een vis en koraal. Dat is het enige voorwerp waarvan ik zeker weet dat het meegaat naar Amerika."
"Ik doe graag terrasjes in Brussel. Evengoed hier op de kleine ring aan Madou. Hier passeert continu een interessante mix van mensen. Die inspireren mij vaak en dan schrijf ik hun verzonnen verhaaltjes neer. En zo slingeren er bij mij altijd veel blaadjes en schriftjes rond. Af en toe gooi ik ze weg, alsof het vluchtige vlinders waren."
***
"In three months I will leave to the United States for a year to do a fellowship at Harvard University. It really feels like the great unknown. So I'm enjoying every minute that is left for me in Brussels. I'm thinking about giving away a lot of my belongings. Things like books, a blanket ... Then everything will suddenly lose the meaning I gave to it, but my memories remain."
"This summer my grandmother died in the Basque Country. I wrote a story of three lines on a piece of paper. I gave it to a ceramist as an inspiration to create an object for me that reminds me of her. I didn't know what to expect. It became a gray bowl with blue, which reminds me of the ocean and the clouds. And a form of a fish and coral in it. I’m only certain about taking that piece with me to America."
"I like to have a drink at the terraces in Brussels. Even here at Madou close to the small ring road. An interesting mix of people constantly passes by. Which often inspires me to invent stories. Sometimes I write them down, so much pieces of paper and notebooks are around. Occasionally I throw them away, as if they were volatile butterflies."
***
"Dans trois mois, je pars aux Etats-Unis pour une bourse à l'université de Harvard. C'est un saut dans l'inconnu. Je savoure donc chaque minute qui me reste à Bruxelles. Je pense à donner pas mal de mes affaires quand je partirai. Des livres, des couvertures... Toutes ces choses que je possède perdront tout à coup la signification que je leur attribuais, mais mes souvenirs restent."
"Cet été, ma grand-mère est morte au Pays Basque. J'avais écrit alors une anecdote de trois phrases sur un bout de papier. Je l'ai remis à une céramiste en guise d'inspiration pour qu'elle me fasse un objet en sa mémoire. Je ne savais pas à quoi m'attendre. C'est devenu un bol gris avec du bleu qui me fait penser à l'océan et aux nuages. Avec un relief d'un poisson et de corail. C'est le seul objet que je suis sûr d'emmener en Amérique."
"J'aime m'installer à des terrasses à Bruxelles. Comme par ailleurs ici sur le petit ring près de Madou. Un mélange continu et intéressant de gens défile. Ils m'inspirent souvent pour imaginer des histoires. Parfois, je les écris. Il y a donc des tas de bouts de papier et de carnets autour de moi. De temps en temps, je les jette comme si c'était des papillons éphémères."
Humans of Brussels
Sprout to be Brussels
Lees meer over: Sint-Joost-ten-Node , Samenleving , Humans of Brussels , Sprout to be Brussels
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.