Johan Leman: 'Je moet in Molenbeek weten waar je als homo hand in hand kunt lopen'

In een interview met De Standaard reageert de oud-directeur van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen scherp op de kritiek van VRT-journalist Riadh Bahri, die overweegt het voor hem vuile en intolerante Molenbeek te verlaten. “We zouden beter proberen de eigen middenklasse te behouden. Die weten dat je hier als homokoppel misschien niet hand in hand over straat kan lopen.”

Johan Leman, voorzitter van het integratiecentrum Foyer dat vijftig jaar bestaat, komt scherp uit de hoek. “Een boze tweet sturen is te makkelijk”, is zijn reactie op VRT-reporter Riadh Bahri, die zich op straat in Molenbeek naar eigen zeggen niet durft te uiten als homo. “Ik zal ook eens provoceren.”

“Ik heb liever dat bepaalde progressieve Vlamingen niet naar Molenbeek komen,” vervolgt Leman. “Als je hier een huis koopt, mag je niet verwachten dat je alleen de lusten zult hebben, met name: goedkopere woningprijzen. Dan wéét je dat je daar enkele lasten moet bijnemen. Ik doe een appel aan wie hier komt wonen om contact te zoeken met mensen en organisaties in de buurt, om er samen iets beters van te maken.”

Over het zich publiek outen als homo zegt hij: "Er zijn plaatsen waar je dat kunt en plaatsen waar dat moeilijk is. Ik verbloem dat niet. Tracht Molenbeek te begrijpen en aan te voelen wat mogelijk is. En probeer de plaatsen waar het wel kan, uit te breiden."

Op de vraag of dat ook betekent dat je als vrouw in Molenbeek beter niet rondloopt in een korte rok, antwoordt Leman dat we niet naïef mogen zijn. “Mijn realiteitszin zegt dat als vrouwen dat doen in sommige buurten, ze schunnige opmerkingen zullen krijgen. Je moet daar niet naïef in zijn. Ik zou het niet uitlokken.”

Met Foyer gaat Leman daar naar eigen zeggen pragmatisch mee om. “Ook wij streven ernaar dat vrouwen overal kunnen lopen in de kleren die ze willen, en dat homoseksualiteit overal aanvaard wordt. We spreken vrouwen die hun gezicht te zeer bedekken aan en vragen om een eenvoudige hoofddoek om te doen. We zetten bewust vrijwilligers in van wie de mensen weten dat ze gay zijn. We proberen de norm om te zetten in de praktijk.”