‘Marrakesh-framing vergroot haat tegen moslims’

De N-VA-communicatie rond het Marrakeshpact is niet onschuldig. De negatieve framing rond migratie en Marokko kan de negatieve gevoelens tegenover de Belgische moslims aanwakkeren, zegt politicoloog Fouad Gandoul. "De Marokkaanse gemeenschap is op zijn qui-vive."

Het lijkt wel dwangmatig. De meeste N-VA-politici die het deze dagen over de federale regering hebben, gebruiken het woord Marrakesh-coalitie. Liefst verschillende keren op korte tijd. De term moet niet enkel het beeld schetsen van een ‘linkse’ minderheidsregering die voor open grenzen is. Het is ook een subtiele manier om de Marokkaanse gemeenschap in België met de vinger te wijzen. Dat zegt de Genkse politicoloog en opiniemaker Fouad Gandoul aan BRUZZ.

“Het consequente gebruik van dat politieke label is een vorm van framing zoals bij de Turteltaks,” legt Gandoul uit. “Alleen viseert de partij hier meteen wel een hele gemeenschap omdat ze weet dat die groep bij een aantal Vlamingen voor onbehagen zorgt. De Belgische moslims zijn nu eenmaal oververtegenwoordigd in werkloosheids- en criminaliteitsstatistieken, doordat ze vaak tot de onderlaag van de maatschappij behoren.”

De associatie met de Marokkaanse en moslimgemeenschap gebeurt op een erg subtiele manier, zegt Gandoul. "Het is een soort hondenfluit die een subliminaal signaal stuurt naar de kiezers. Je zou het met het “Willen jullie minder Marokkanen?” van Wilders kunnen vergelijken, maar dan veel indirecter.”

Gandoul vindt die communicatie niet onschuldig. “N-VA zoekt de rechterrand op zoals eerder met die teruggetrokken campagne op sociale media. De partij dreigt zo de al aanwezige haat tegenover de moslimgemeenschap in België nog te versterken. Op dit moment leidt dat niet tot fysiek geweld, maar je weet nooit wat in het toekomst zal gebeuren. All it takes is a spark. Ik voel in elk geval onrust binnen de Marokkaanse gemeenschap. Mensen zijn op hun qui-vive.”

Sociale media

Manifestaties als de ‘Mars tegen Marrakesh’ baren Gandoul in dat verband minder zorgen dan verharding van het discours op sociale media. “Zo’n mars is tenminste openlijk en mensen kunnen daarop reageren met tegenacties. Op sociale media is dat anders. Daar wordt verbaal geweld juist gekoesterd en versterkt door de echokamers die sociale media zijn. Mensen luisteren daar vaak naar hun eigen mening, die uit de mond van een ander komt.”

N-VA probeert volgens Gandoul doelbewust om een zwart-witbeeld over migratie te schetsen. “Terwijl het hoog tijd is om weer grijstinten te zien. De meeste Belgen kijken ook niet met een zwart-witbril naar de kwestie.”