U kent ze vast en zeker, de mannen en vrouwen die in musea en bij tentoonstellingen een oogje in het zeil houden. Suppoosten heetten ze vroeger, vandaag zijn ze erfgoedbewaker of cultureel mediator. Maar wie zijn deze museumwachters? Wij trokken onze stoute schoenen aan, stelden vragen, en maakten kennis met drie boeiende persoonlijkheden, die poseren bij hun favoriete kunstwerk.
© Bart Dewaele
Alexander Bordon (37) werkt sinds augustus vorig jaar in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België (KMSKB) aan de Regentschapsstraat als erfgoedbewaker. Hij haalde een diploma Vrije Kunsten aan Sint-Lukas in Brussel, al vanaf zijn derde namen zijn ouders hem mee naar tentoonstellingen.
Alexander Bordon schildert, hij maakt collages, sculpturen en maakt muziek. Wat hem opvalt: in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten ziet hij veel Aziaten passeren. Alexander Bordon heeft De dood van Marat van Jacques-Louis David gekozen om over te praten. Al vanaf zijn hogere studies is hij geïntrigeerd door het schilderij. Een piëta noemt hij het. “Weet je dat er toeristen en kunstkenners zijn die alleen voor Marat - plus soms voor Rubens’ Vier studies voor het hoofd van een Moor - naar het museum komen? En ik begrijp dat maar al te best.
"Weet je dat er mensen zijn die alleen voor Marat naar het museum komen? En ik begrijp dat maar al te best."
"Eerst is er het verhaal van Marat: hij werd in zijn bad vermoord omdat hij het opnam voor de armen, terwijl hij een brief aan het schrijven was om geld te ronselen voor de armen. Marat had een huidziekte die permanent jeuk veroorzaakte, baden was het enige dat hielp. Martelaars spreken me aan, ook vandaag nog. Laatst is er nog een vrouwelijke dokter vermoord in Jemen, ook iemand die in zo’n land goed probeerde te doen.”
Maar het is het verhaal en er is het schilderij: “Zie je dat stukje hout aan de schouder, tussen zijn lichaam en zijn arm? Ik heb me weleens afgevraagd of hij begonnen is met een wijde houten achtergrond. Die irisdrukachtige achtergrond, zoals die op het schilderij te zien is, was in die tijd uitzonderlijk. Vooral de hand intrigeert: de hangende arm met de hand die weer naar de aarde gaat, ook bij de boeddha zie je dat.”
En de toekomst? Alexander Bordon: “Een eigen galerij waar ik mijn eigen werk kan tentoonstellen.”
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Expo , Suppoost , Koninklijke Musea voor Schone Kunsten , Bozar
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.