Nederbrusselaars - de leerkracht: 'Dichtbij maar toch exotisch'

Jochem Oomen staat voor de derde klas in basisschool Sint-Joost-aan-Zee. Zeven jaar geleden verhuisde hij na zijn lerarenopleiding van Breda naar Antwerpen. “Veel studenten trokken naar Australië of India. Ik koos ook voor een exotisch land, maar dan dichtbij.”

Eerst woonde en werkte hij in Antwerpen. “Ik heb me daar enorm geamuseerd, maar als Nederlander is het toch niet simpel om je er echt thuis te voelen. Als ik met een Belgisch accent sprak en de Belgische etiquette volgde, liep alles van een leien dakje. Maar als ik me als Nederlander gedroeg, botste ik op een muur.”

Na vijf jaar vond hij het welletjes en wilde hij terug naar Nederland. Vrienden suggereerden dat een school in Brussel hem veel beter zou bevallen. Dat bleek te kloppen. Wel keek hij ervan op dat hij, als leraar in een gemeenteschool, de eed mocht afleggen voor de burgemeester.

Na enkele maanden pendelen verhuisde hij twee jaar geleden naar Sint-Gillis. Oomen houdt van het ruwe karakter van Brussel “Deze stad is op het eerste gezicht niet mooi, maar de schoonheid zit verborgen.” Hij apprecieert ook de grote diversiteit aan talen en culturen. “Dat geeft de stad een speciale dynamiek. Hier heb je nog volksbuurten in het centrum. Het Amsterdamse centrum is één grote toeristenzone.”

Oomen maakt gretig gebruik van het ‘dubbele’ cultuuraanbod in Brussel. Hij werkt mee aan een fotografieproject van De Markten, maar speelt ook in een Franstalig toneelgezelschap in Molenbeek.

Vitrines met een laag stof
Het chaotische en soms surrealistische Brussel stoort hem niet. “Ik heb niets met het leger maar bezoek toch af en toe het Legermuseum. Vitrines met een dikke laag stof, verkeerde infobordjes. En als je drie maanden later teruggaat is het precies hetzelfde.”

Ook ging hij op ontdekking in het Justitiepaleis. “In alle zalen en gangen zag ik stapels dossiers, maar slechts één computer. Voor mij zijn dat fantastische dingen die in het overgeregelde Nederland niet kunnen.”
Plannen om terug te keren heeft hij niet meer. “Ik moet nog zoveel ontdekken."