Steden kunnen verschil maken met kinderopvang in kansarme wijken

Steden kunnen het verschil maken in de ongelijkheid van kinderopvang bij kansarme gezinnen. Dat blijkt uit onderzoek van KULeuven en UGent. Omdat nabijheid een grote factor is voor het gebruik van kinderopvang en er minder plaatsen beschikbaar zijn waar meer kansarme mensen wonen, draagt het beleid rond crèches bij aan die ongelijkheid.

Het is al lang bewezen dat kwaliteitsvolle kinderopvang in aanvulling op de opvoeding, langdurig positieve effecten heeft. Maar de meest gegoede gezinnen gebruiken de kinderopvang twee keer zo vaak dan de meest kansarme gezinnen. Naar die oorzaken werd al veel onderzoek gedaan, vooral naar factoren eigen aan gezinnen.

Volgens het nieuwe onderzoek blijkt dat ook beleidsfactoren daar veel invloed op hebben. Zo blijkt dat steden die zelf meer kinderopvang organiseren of besturen, ook vaak meer sociale gelijkheid in kinderopvang kennen. Een van de belangrijkste aspecten in het gebruikmaken van kinderopvang is de bereikbaarheid. Voor kansengroepen is de nabijheid van groot belang, zij zijn minder mobiel en kunnen minder makkelijk gebruik maken van kinderopvang die veraf ligt.

Kansarme moeders zijn de dupe

Bij een tekort aan kinderopvang zijn het ook doorgaans de moeders die thuis blijven en dus niet kunnen gaan werken. "Om nieuwe tewerkstelling te ondersteunen is het daarom belangrijk dat nieuwe plaatsen ook daar beschikbaar zijn waar meer mensen wonen met een laag inkomen en een meer precaire arbeidssituatie", aldus de onderzoekers.

Dat kansarme gezinnen minder vaak gebruik kunnen maken van kinderopvang door slechte geografische spreiding, daardoor een ouder moeten thuisblijven en dus niet kunnen gaan werken is een vicieuze cirkel. Om de ongelijke spreiding van kinderopvangplaatsen te doen afnemen, is het bij toekomstig uitbreidingen daarom belangrijk om ook sociale factoren voldoende gewicht te geven in de verdeling van de subsidies, luidt het advies.