Tarek (27): 'Ik neem elke job aan die ik kan krijgen'

'Van kinds af aan hou ik van werken. Op mijn twaalfde hielp ik in een beenhouwerij. In het middelbaar onderwijs volgde ik een alternerende beroepsopleiding bij Cefa in Court-Saint-Etienne. Ik kreeg een leercontract bij Carrefour, als verkoper. Maar de school lag me niet. Ik wilde liever fulltime werken. Ik had geen papa meer, en mijn moeder en zus werkten hard om de huur te betalen. Ik wilde niet langer geld vragen aan mijn moeder.'

"Dus kapte ik met school en ging ik me aanbieden bij interimkantoren. Ik zat nooit zonder werk, deed veel ervaring op, er was veel aanbod. Soms leverde het een contract op van enkele maanden, vaak bij zelfstandigen. Mijn beste interimjob was bij Ludo, een dagbladhandelaar op de luchthaven. Ik verkocht er kranten en lottobiljetten."

"Op mijn 24ste heb ik een stommiteit begaan. Ik ging op reis naar Marokko, en ben er in een bevlieging getrouwd. Een misstap, ik weet niet of het liefde was of fictie, maar het heeft me alles doen verliezen. Daarna liet ik alles slabakken. Ik raakte op het verkeerde pad en kreeg problemen met het gerecht. Vier maanden moest ik een enkelband dragen. In die tijd heb ik goed nagedacht."

"Mag ik frank de waarheid zeggen? Ik wilde uiteraard weer werk vinden. Maar bij Actiris, ils s’en foutent, zo voelt het. Ze geven je documenten, en vervolgens moet je je plan trekken. Als ik er binnenval zonder afspraak, moet ik uren wachten. Ze hebben me nog nooit doen geloven dat ik echt weer werk zou vinden. Het voelt alsof men eerder de défaut in je zoekt, in plaats van je vertrouwen te geven. Terwijl een werkloze doorgaans al terneergeslagen is. Ik ken wel mensen die door Actiris geholpen zijn, maar in de tien jaar dat ik ingeschreven was, heeft men mij nooit aan een job of vorming geholpen.

"Financiële zorgen heb ik gelukkig nooit gehad, ik woon nog bij mijn mama. Zij is nu bejaard en heeft verzorging nodig. Het enige dat ze van me verwacht, is dat ik een job vind."

"Pas in de lente van dit jaar was er een kentering. Ik ben naar Madrid gegaan en heb inspiratie gehaald uit hoe de mensen er leven. Dankzij begeleiding bij stadslabo JES heb ik weer een interimcontract bij een sandwichbar te pakken, al is het maar voor een week. Ik probeer ook een vorming voor bekister in de bouw af te ronden."

"Ik zal mijn ideale job wel vinden. Ik weet alleen nog niet welke dat is. Ik geloof dat mijn droomjob een stabiele job is, bij de overheid. Zelfs al is dat poetsman bij de gemeente. Intussen doe ik elke job die ik kan krijgen."

Lees ook de verhalen van Selma, Yasmine* en Omar op bruzz.be