Van Ieper naar Laken, elke dag opnieuw

Al vier jaar lang pendelt Cédrine Covemaeker, leerkracht van het vijfde leerjaar in de Kakelbontschool, dagelijks tussen Ieper en Laken. "Ik moet er niet aan denken om in een West-Vlaamse school te staan."

Na haar afstuderen aan de Brugse hogeschool kon Covemaeker zes jaar geleden geen werk vinden in West-Vlaanderen. Ze stootte per toeval op een vacature van Kakelbont. Een week later was ze aangenomen. De directeur had er wel op aangedrongen dat ze in de buurt van de school zou komen wonen. Dus verhuisde Covemaeker met haar vriend naar een appartementje in Laken.

Na twee jaar hielden ze het daar voor bekeken en gingen ze opnieuw in Ieper wonen. "Al onze vrienden en familie woonden daar. Bovendien wilden we iets kopen. Hier in het Brusselse was dat niet te betalen."

Geen sprake van echter dat ze haar baan in Brussel zou opgeven. Al vier jaar neemt Covemaeker dan ook elke ochtend de trein van halfzes, stapt over in Kortrijk, springt in het Brusselse Zuidstation op de metro en is rond kwart voor acht op Kakelbont. 's Avonds legt ze het traject in omgekeerde richting af. De treinritten gebruikt ze om haar lesvoorbereidingen en verbeteringen te maken.

Ook nu ze een dochtertje heeft, blijft ze achter haar keuze voor het Brussels onderwijs staan. "Het gaat er hier onder leerkrachten heel anders aan toe dan in West-Vlaanderen. Daar heerst soms toch nog te veel een sfeer van achterklap. Hier mag iedereen zijn mening zeggen, ook de kinderen. Er wordt veel gediscussieerd en samen naar oplossingen gezocht."

De verschillende culturen en anderstaligheid vindt ze heel boeiend. "Je leert hier zoveel. In de zes jaar dat ik hier sta, heb ik veel meer opgestoken dan tijdens mijn opleiding van drie jaar."