VUB-psychologe Van Hoof: 'Ik had nu echt wel mentaal noodplan verwacht'

De communicatie van premier Alexander De Croo over de nieuw ingevoerde "paaspauze" was goed, maar er is nog te weinig aandacht voor de rol van elke Belg in het terugdringen van de slechte coronacijfers. Dat zegt klinisch psycholoog Elke Van Hoof (VUB) woensdag in een reactie na het Overlegcomité. Ze benadrukt nogmaals dat experten moeten stoppen met het ondermijnen van de beslissingen van de overheden.

"Wat ik nu echt wel had verwacht is een mentaal noodplan. Er wordt geen aandacht gegeven aan de rol van elke Belg. Hoe moeten zij die vier weken overbruggen? Hoe moeten we werken en voor de kinderen zorgen? Hoe gaan we zien of we goed bezig zijn?", vraagt Van Hoof zich af.

Dat de crèches en kleuterklassen open blijven, vindt ze voor het mentaal welzijn van jonge ouders erg goed. Al stelt ze zich meteen de vraag hoe de kappers, die opnieuw moeten sluiten, en andere handelaars de nieuwe mentale dreun moeten verwerken. Het gebrek aan een mentaal noodplan kan ervoor zorgen dat de verstrengingen nog te los worden nageleefd.

"Iedereen heeft een eigen invulling van de coronamaatregelen en dat baart zorgen. In het echte leven overschrijden we de regels zonder slechte bedoelingen. We zijn niet zo goed in het evalueren van ons eigen gedrag. Die factor wordt te weinig in rekening genomen. De verheerlijking van het cijfermateriaal gaat voorbij aan de 'real life data'", merkt Van Hoof.

'Geen samenhorigheid'

Voor socioloog Ignace Glorieux (VUB) is het maar de vraag hoe groot het draagvlak voor de verstrengingen nog is. Het gevoel van samenhorigheid en van de gemeenschappelijke vijand mag opnieuw aangewakkerd worden, stelt Glorieux.

"Het zou beter zijn dat iedereen zoals vorig jaar thuis zit. Maar we hebben intussen geleerd dat er ook andere gevolgen zijn zoals eenzaamheid, psychische problemen, schoolachterstand en dat soort dingen. Het is afwegen en tegelijkertijd het draagvlak behouden", merkt de socioloog op.

De verstrengingen moeten de burgers niet zien als een overheid die hen bestraft, ze moeten het volgens Glorieux bekijken als een gezamenlijke strijd. Eentje waarbij de overheid moet inzetten op motivatiepsychologen, campagnes om de neuzen in dezelfde richting te zetten en meer uitleg over het belang van de inspanning. "Dat ontbreekt echt", gelooft Glorieux.

Het perspectief voor de heropening van de cafés op 1 mei is er, maar het is nu afwachten of de beperkende maatregelen wel genoeg worden nageleefd. De verhalen over lockdownfeestjes of de volle gebedshuizen in de Joodse gemeenschap kunnen bijvoorbeeld tegenstrijdige gevoelens opwekken.

"In plaats van een gevoel van samenhorigheid is het meer een verhaal van wij-zij. De mobilisatie van de bevolking tegen de externe vijand, die we alleen samen klein krijgen, ontbreekt", vindt Glorieux. "Het stoort me elke dag als men over de cijfers spreekt die ons dit aandoen, maar wij zijn de cijfers. Wij zijn die doden die nog elke dag vallen. Dat moeten we ook beseffen. Misschien moeten we opnieuw meer beelden uit de ziekenhuizen tonen", besluit hij.