‘Wij doen het werk van de regering’

Solidariteit is geen misdrijf. Onder die boodschap trokken 10.000 betogers zondagnamiddag door de straten van Brussel. Ze uitten zo hun onvrede met het asielbeleid van de federale regering. Dat blijft volgens hen in gebreke. “Mochten wij er niet zijn, zou het hier een jungle worden.”

130 organisaties, geleid door het Plateforme Citoyenne de Soutien aux Réfugiés, hadden opgeroepen om samen te betogen tegen het federale asielbeleid. Dat moet dringend humaner, eisen ze.

De betogers verzamelden aan het Maximiliaanpark, waar enkele jaren geleden nog spontaan een vluchtelingenkamp was ontstaan.

“Dat zo’n kamp er vandaag niet meer is, is dankzij ons,” zegt Gaspard Samyn aan BRUZZ. Hij ontving zelf al een vijftiental vluchtelingen thuis. “Mochten wij dat niet doen, zou het hier opnieuw een jungle worden.”

Samyn vindt dat de regering tekort schiet in de opvang van vluchtelingen en asielzoekers. Burgers vangen die leemte vandaag op, meent hij. De recente sociale controle onder politiebegeleiding bij Globe Aroma was volgens hem de druppel die de emmer deed overlopen.

(Lees verder onder de foto.)

“Die vonk heeft ons vuur opnieuw doen opleven,” zegt hij overtuigd. “Mensen vragen zich af: hoe ver zal dit gaan? Elke dag groeit onze beweging.”

Wie zoekt, die vindt

Samen pleiten de betogers onder meer voor bijkomende regularisaties van sans-papiers, en veilige en legale migratieroutes richting Europa. Ze verzetten zich ook tegen het wetsvoorstel rond huiszoekingen, dat nog steeds op de tafel van de regering ligt.

Die boodschap lokte zo’n 10.000 betogers naar Brussel, bevestigt de politie. Onder hen veel jonge gezichten en jonge gezinnen.

Het mag gezegd, migranten en vluchtelingen zelf vallen niet meteen op in die massa volk. Al zijn die er volgens Mehdi Kassou, woordvoerder van het Plateforme Citoyenne, wel degelijk: “Wees daar maar zeker van. Nu goed, 500 personen (het aantal dat elke nacht opgevangen wordt, red.) op 15.000, die vallen niet snel op."

Inderdaad: wie zoekt, die vindt. “Ik woon al sinds 2013 in België,” zegt Salim aan BRUZZ. Hij komt uit Algerije en noemt zichzelf politiek vluchteling. "Maar ik raak niet erkend."

“Ik wil bijdragen aan de maatschappij, maar kan dat niet zonder de juiste papieren,” gaat hij verder. “Daardoor moet ik nu al twee jaar in het zwart werken. Vandaag vraag ik om de kans om geregulariseerd te raken, want ik wil hier blijven.”

'Dégueulasse'

Samen hopen de organisaties alvast door te wegen op het beleid. Kassou zegt dat er al overleg is geweest met premier Charles Michel (MR), maar veel leverde dat niet op, moet hij toegeven.

(Lees verder onder de foto.)

De toon is bij momenten wel bijzonder hard. Charles Michel, Jan Jambon (N-VA) en Theo Francken (N-VA) mogen het tijdens de betoging meermaals ontgelden. Stuk voor stuk zijn ze “dégueulasse” (walgelijk, red.), scanderen de betogers.

“Tja, het hangt natuurlijk af van wie er achter de micro staat,” nuanceert Kassou. “Er doen vandaag veel verenigingen mee.”

Ontspannen

Ondanks de felle woorden en de grote opkomst verliep de manifestatie wel zonder incidenten. De sfeer bleef ontspannen.

Zo had het tentenkamp in het Maximiliaanpark – een symbolische verwijzing naar de ‘Jungle van Calais’ – meer weg van een festivalweide dan van een vluchtelingenkamp. Ergens zit een koppel wat biertjes te drinken voor hun tent, elders speelt een moeder een potje Uno met haar dochter.

Maar dat het er vandaag zo gezapig aan toe gaat in het Maximiliaanpark, is allesbehalve te danken aan het werk van de overheid, besluiten de betogers. “Wij doen het werk van de regering,” klinkt het resoluut.