Woonhuizen wijken voor flatgebouwen

Alle bouwactiviteit ten spijt daalde het aantal woonhuizen de voorbije tien jaar met 6.000 eenheden. Tegelijk kwamen er ruim 50.000 appartementen bij. Philippe Janssens van het studiebureau Stadim waarschuwt voor de gevolgen van 'compact' wonen. Hij pleit voor quota: drie kwart appartementen en een kwart eengezinswoningen.

In 2001 telde het Brussels Gewest 224.228 woonhuizen, in 2011 was het aantal geslonken tot 218.294. Het aantal appartementen daarentegen steeg in dezelfde periode van 238.665 tot 282.829.

I n 2010 telde het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 1.089.538 inwoners, 13,6 procent meer dan tien jaar eerder. Ook in Vlaams- en Waals-Brabant nam het aantal inwoners toe, maar minder uitgesproken. Het aantal huishoudens nam met 9,2 procent toe. Brussel telt 511.458 huishoudens en 546.118 woongelegenheden. Het verschil tussen de twee cijfers is volgens Janssens makkelijk te verklaren: tweede verblijven van ministers en hoge ambtenaren, een onbekend aantal niet-geregistreerde personen en drie procent van het woonbestand dat gerenoveerd wordt.

Belgen wonen ruim en kwaliteitsvol. Dat is het gevolg van de woonpolitiek die na de Tweede Wereldoorlog gevoerd werd. Ook het uniforme van veel Nederlandse straten is ons bespaard gebleven. Maar Janssens vreest dat we aan kwaliteit aan het inboeten zijn door veel te compact te bouwen. "Natuurlijk moeten er flatjes van zestig vierkante meter zijn, maar de overheid moet erop toezien dat er ook voldoende grote appartementen gebouwd worden."

Janssens maakt zich vooral zorgen over het slinkende aantal eengezinswoningen. Zo werden er in 2010 in Brussel maar 107 bouwvergunningen afgeleverd voor eengezinswoningen. "Niet eens genoeg om de afbraak ten voordele van appartementen te compenseren," zegt Janssens.

Quota voor eengezinswoningen
Janssens raadt de Brusselse regering dan ook aan om quota vast te leggen voor nieuwbouw: 75 procent appartementen en 25 procent eengezinswoningen moet volgens hem haalbaar zijn. Dat er geen plaats zou zijn voor die eengezinswoningen is volgens hem een mythe. Hij wijst erop dat goede appartementen voldoende ruim moeten zijn én ook meer openbare ruimte vergen dan eengezinswoningen.

Het gemiddeld inkomen per huishouden is er de jongste tien jaar met meer dan dertig procent op vooruitgegaan, zowel in Brussel als in Waals- en Vlaams-Brabant. Maar de verschillen tussen Brussel en de Rand blijven natuurlijk: het gemiddelde inkomen per huishouden bedraagt in Brussel 27.186, in Vlaams-Brabant 44.916 en in Waals-Brabant 44.634. De hoge prijzen voor eengezinswoningen in Brussel - stukken duurder dan in Vlaams- en Waals-Brabant - maken het Brusselaars, met hun inkomen, moeilijk.

Lees ook het interview met Janssens 'De woonkwaliteit gaat erop achteruit'