Keuzestress in de bioscoop? Filmfanaat Gerd helpt je op weg en recenseert iedere woensdag voor BRUZZ-radio zijn Film van de Week. Vandaag is dat Ferrari van Michael Mann.
Ferrari: 'Geen film met de vlam in de pijp'
Met een naam als Adam Driver leek de boomlange Amerikaanse acteur wel voorbestemd om personages te vertolken die postvatten achter het stuur. In Paterson van Jim Jarmusch mocht hij een dichtende buschauffeur spelen, in Ferrari geeft hij nu gestalte aan Enzo Ferrari, de man achter het beroemde Italiaanse automerk.
Driver zet Ferrari in de nieuwe film van Michael Mann neer als een charismatische figuur die door zijn werknemers ‘il commendatore’ genoemd wordt. Racen is zijn passie, maar privé rijdt hij een brokkenparcours met een minnares en een onwettig kind.
De racescènes maken amper een kwart uit van de film. Voor de rest sputtert de motor veel te vaak. Wij hadden meer verwacht van de grote Micheal Mann
Biopics laten scenaristen weinig vrijheid en leveren dus gauw verplichte nummertjes op. Het privéleven van Ferrari is weinig boeiend en Mann brengt het wat onwennig in beeld. Dat het verhaal zich afspeelt in het jaar 1957 in een provinciestadje ligt Mann ook duidelijk minder goed dan de hedendaagse stedelijke setting die hij zo gestileerd in beeld bracht in films als Heat, Collateral en Manhunter.
Waar Mann zijn kunnen wél demonstreert als regisseur is in de racescènes, met als hoogtepunt de legendarische Mille Miglia-autorally. In die sequenties laat Mann de camera als het ware mee racen in dynamische trackingshots die de ervaring van gevaar en opwinding helemaal overbrengen op de kijker.
In de zalen vanaf 14 februari
Lees meer over: Film , review , Enzo Ferrari , Adam Driver , Penélope Cruz , Michael Mann , autoracen