Elen Sylla Grollimund over docu 'Villa Madjo': 'Ik ken beide kanten van de kolonisatie'

In haar korte documentaire Villa Madjo belicht de Brusselse filmmaker Elen Sylla Grollimund hoe haar familiehistorie verweven is met de Franse koloniale geschiedenis. Centraal staat haar ouderlijke huis, waar ze haar jeugd doorbracht tussen koloniale geesten.

“Al mijn hele leven word ik geconfronteerd met de moeilijkheid van vragen omtrent mijn afkomst, met deze film geef ik een duidelijk antwoord,” zegt Sylla Grollimund. Dat antwoord is inderdaad ingewikkeld, met een witte vader die in Ivoorkust werd geboren en een zwarte moeder die in Frankrijk ter wereld kwam. Terwijl haar grootvader van vaderskant betrokken was bij de Franse koloniale onderneming in Afrika, verliet de andere Senegal om geneeskunde te studeren in Frankrijk, waar hij met racisme te maken kreeg.

“Anderzijds voelt dat ook als een rijkdom aan, omdat het me helpt om zowel het perspectief van de kolonisator als van de gekoloniseerde te begrijpen.” In haar ouderlijke huis, Villa Madjo in het Franse Évian-les-Bains, kreeg ze eerst te maken met de witte blik op Afrika. “Er lagen overal foto's en films van mijn opa, en er hingen verschillende koloniale voorwerpen die me als kind angst inboezemden, zoals een enorm Afrikaans masker.”

Die foto's en films combineert ze met animatiebeelden in haar eigen documentaire, gemaakt met de steun van het Brusselse Atelier Graphoui, waar ze ook werkt. De koloniale objecten gingen na het overlijden van haar grootmoeder naar de verbrandingsoven.

“Ik had lange tijd behoefte om afstand te nemen van Villa Madjo, maar het maken van deze film heeft me geholpen om in het reine te komen met de geschiedenis. Het huis voelt als een familielid dat ik beter moest leren begrijpen. Mijn ouders wonen er nog altijd en mijn eigen kinderen voelen er zich helemaal thuis.” Een van haar zussen, een muzikante, koos Madjo als artiestennaam.

De film is opgedragen aan haar Senegalese grootvader Ibrahim, die hem helaas net niet heeft kunnen bekijken. “Hij is enkele dagen nadat ik hem de film had gestuurd gestorven.” Sylla Grollimund heeft wel sterke banden met haar familieleden in Senegal en gaf er zelfs al workshops in een kunst- en ambachtsschool gesticht door haar opa. “Mijn moeder daarentegen is pas anderhalf jaar geleden voor de eerste keer in vijftig jaar naar het land gereisd. Door het racisme in Frankrijk voelde ze lange tijd de nood om haar Afrikaanse roots toe te dekken.”

Villa Madjo wordt op 1 en 2/3 vertoond in Bozar, bozar.be