Het seizoen van RSC Anderlecht: historisch dieptepunt

Nu de competities erop zitten, maken we de balans op van het seizoen van de vier grootste Brusselse sportclubs. Vandaag: RSC Anderlecht. 2018-2019 zal voor altijd geboekstaafd staan als het meest dramatische seizoen van RSC Anderlecht. De negatieve records stapelden zich op en ook naast het veld was er veel heisa rond de club. Het kan volgend seizoen dus enkel beter gaan – zeker met de terugkeer van een nationale volksheld: Vincent Kompany.

Eerst even de cijfers op een rijtje: Anderlecht speelt voor het eerst in 55 jaar geen Europees voetbal, verloor voor het eerst sinds 1998 op eigen veld van Club Brugge, won geen enkele wedstrijd in de Europea League, eindigde laatste in play-off I en sloot het volledige seizoen af met 15 verloren wedstrijden.

Met Hein Vanhaezebrouck en Fred Rutten sneuvelden er ook twee coaches in één seizoen en ook sportief directeur Luc Devroe mocht na één transferperiode al opstappen. Dat is de bijzonder pijnlijke balans van het eerste volledige seizoen onder nieuwe voorzitter Marc Coucke.

• Ambitie vooraf

Coucke, toen nog vergezeld van sportief directeur Luc Devroe, stelde aan het begin van het seizoen duidelijke doelen. “Ver geraken in de beker, meedoen voor de titel en al Europees overwinteren”, was het devies. Iedereen is het ongetwijfeld al vergeten, maar Anderlecht trapte de debatten af met een knappe 12 op 12 in de competitie. Het enthousiasme van de nieuwelingen – Coucke en Devroe haalden meer dan een volledig nieuw elftal binnen – was toen nog groot.

De malaise sloeg daarna wel onverbiddelijk toe: Anderlecht verloor het eerste Europese treffen tegen het nietige Spartak Travna en een week later werd paars-wit op eigen veld al met 0-3 uit de beker gekegeld door de Brusselse buren van Union. In de eerste helft van de competitie verloor Anderlecht daarna nog tegen – hou u vast – Eupen, STVV, Cercle en Moeskroen. In de Europa League wist het geen enkele match te winnen en eindigde paars-wit bijgevolg troosteloos laatste.

Om maar te zeggen: in december was het seizoen van de ooit zo fiere landskampioen al volledig naar de knoppen. Wat volgde, was een lange lijdensweg waarin play-off I nog nét gehaald werd, maar de Brusselaars daarin als laatste eindigden. Daardoor spelen de Brusselaars voor het eerst in 55 jaar volgend seizoen géén Europees voetbal.

• Match van het jaar

We hebben écht ons best gedaan om in ons geheugen te graven, maar er is simpelweg geen enkele wedstrijd van dit seizoen die op een positieve manier is bijgebleven. Of toch: in de voorbereiding op het nieuwe seizoen oefende Anderlecht tegen het Ajax en won het zowaar met 3-1. U weet wel, Ajax dat vervolgens de hele wereld verbaasde met hun parcours en het sublieme voetbal in de Champions League.

Anders verging het Anderlecht, al stond er in de play-offs wel degelijk nog een Match van het Jaar op het programma. Die tegen Club Brugge in het Astridpark, waar blauw-zwart sinds 1998 niet meer had gewonnen. Ook dat record sneuvelde in het meest dramatische seizoen van paars-wit sinds mensenheugenis: het werd uiteindelijk 2-3.

• Speler van het seizoen

De jonge Fransman Didillon toonde zich in de eerste helft van het seizoen een revelatie in doel, maar sloeg aan het flateren na de winter. Neen, dan Yari Verschaeren. De youngster uit eigen huis kreeg in januari zijn eerste basisplaats op de gezegende leeftijd van 17 jaar en stelde niet teleur.

Ook de rest van het seizoen zou Verschaeren zich de creatiefste mauve tonen en was hij zowat het enige lichtpunt – en dus ook meteen de chouchou van de fans.

• Volgend seizoen

... kan het alleen maar beter gaan. Het seizoen 2018-2019 zal als een zwart hoofdstuk de geschiedenisboeken ingaan, maar er is wel degelijk licht aan het eind van de tunnel. Namelijk: de terugkeer van Vincent Kompany. De Brusselaar die zonet met Manchester City nog de treble won in Engeland (2 bekers en de competitie) wordt volgend seizoen speler-trainer bij Anderlecht. Dat is een onwaarschijnlijke keuze van het hart – Kompany had gerust nog in betere competities kunnen meedraaien – die elke paars-witte fan in vervoering brengt, maar ook een promostunt zonder weerga van Marc Coucke en sportief directeur Michael Verschueren.

Al kan ook iemand als Vincent Kompany enkel slagen als hij over een kern beschikt die de naam Anderlecht waardig is. Dat betekent dat er veel én ambitieuze spelers moeten bijkomen, want hoe je het nu ook draait: de spelers die vandaag in Neerpede rondlopen zijn gewoon niet goed genoeg. Al wordt geschikte spelers aantrekken een lastige opdracht zonder uitzicht op Europees voetbal.

Daarnaast heeft Coucke ook structureel enorm veel werk voor de boeg. De financiële lijken die uit de kast vielen na het tijdperk-Vanden Stock mogen volgend seizoen geen excuus meer zijn, het imago van de club dient grondig opgeboend te worden en de sportieve resultaten moeten van in het begin volgen. Alleen zo kan het vorige seizoen geklasseerd worden als een onvergeeflijk, maar eenmalig accident de parcours in het roemrijke verleden van de recordkampioen. Zo niet, zal het protest van de fans aanhouden en ook voor Coucke en co op een dag te veel worden.