Memorial Van Damme: ‘De Brusselse Bocht geeft atleten vleugels’

Vrijdag viert de atletiekwereld feest in het Koning Boudewijnstadion, want de jaarlijkse Memorial Van Damme is er weer. En hoe? Met grote namen, een nieuwe piste en een goed gedraaide 'Brusselse bocht'. Meetingdirecteur Kim Gevaert en Brussels sprintfenomeen Cynthia Bolingo blikken vooruit. “Ik heb zoveel zin om op deze nieuwe piste te lopen.”

Cynthia Bolingo mag vrijdag op een ererondje rekenen. De sprintster uit Brussel zette deze zomer haar beste tijd ooit neer op het wereldkampioenschap in Boedapest. Ze dook voor het eerst onder de 50 seconden op de 400 meter, een verbetering van haar eigen Belgisch record, en ze werd vijfde in de finale. De enige Belg die haar dat ooit voordeed op een loopnummer was Kim Gevaert.

Diezelfde Gevaert is vandaag meeting­directeur van de Memorial Van Damme. Het atletiekevent in het Koning Boudewijnstadion haalt dit jaar elf wereldkampioenen naar Brussel. En Gevaert mag deze hele week in goede banen leiden, van seminaries en trainingssessies tot een galadiner in het Stadhuis. Het echte werk is voor vrijdag.

Supersnelle piste

Het wordt dit jaar de eerste Memorial op de nieuwste piste van het Italiaanse merk Mondo, dat volgend jaar ook de Olympische Spelen in Parijs sponsort. “De vorige piste was al vijftien jaar oud. Normaal gezien moet je een looppiste toch elke tien jaar vervangen, zeker als je weet dat hier regelmatig concerten plaatsvinden,” vertelt Gevaert. De Brusselse Memorial kan zich nu weer meten met internationale kampioenschappen, want tijdens het recente WK in Hongarije liepen de atleten al op exact hetzelfde merk en materiaal. “Uiteraard speelt zo'n piste niet de enige rol in je tijd, maar de coating en het materiaal zijn niet te negeren. Bij de vorige Olympische Spelen in Tokio zag je dat zo'n nieuwe technologie tot zeer goede prestaties leidt,” vertelt Cynthia Bolingo. “Ik kan niet wachten om op die piste te lopen. Hopelijk wordt ze een van de beste pistes van de Diamond League-wedstrijden.”

Wat maakt die piste dan zoveel sneller? “Dat heeft vooral te maken met de energie die je als loper terugkrijgt,” legt Gevaert uit. “Bij beton ben je al die energie kwijt zodra je je voet op de grond zet. Bij deze pistes is dat niet zo: het materiaal geeft een stuk energie terug aan je volgende pas. En het is ook zo gemaakt dat spikes er goed op vallen.” Een betere piste helpt ook disciplines die een aanloop vragen, zegt Gevaert, zoals verspringen en polsstokspringen. Handig voor die andere Mondo, de Zweedse wereldkampioen polsstokspringen Armand Duplantis, die ook dit jaar weer de hoogste lat wil halen. “Hij neemt altijd een erg snelle aanloop. Benieuwd dus of hij dit jaar zijn eigen wereldrecord (6m22, red.) zal proberen bij te stellen.”

De Jamaicaanse atleet Asafa Powell zal deze week alvast een sprintje trekken op de 100 meter om de piste officieel in te huldigen. En zelfs enkele Brusselse politici wagen zich aan een estafetteloop in het stadion. Want niet alleen de piste is vernieuwd, ook alle zitjes zijn vervangen. In de tribune zie je nu 'Brussels' in blokletters staan, naast het logo van Stad Brussel. Het stadsbestuur belooft later ook de zachtere oefenpiste naast het stadion te vernieuwen, wanneer het sportpark vorm krijgt. De vergunning is er al, een timing voor de werken nog niet.

De Brusselse troef

Voor de loopnummers heeft het Koning Boudewijnstadion trouwens nog een troef. De laatste bocht voor de eindsprint is er minder scherp dan in veel andere stadions, wat lopers extra snelheid kan opleveren. “Elke piste is natuurlijk 400 meter lang, maar bij sommige pistes liggen de bochten wat breder, bij andere scherper. In Brussel ligt die blijkbaar goed,” vertelt Gevaert. De 'Brusselse Bocht' helpt vooral sprinters op de 200 meter.

Net in het midden van die bocht ligt bovendien een windgat, tussen de twee stadionblokken in. “Ertegenover, aan het einde van de 100 meter, ligt nog zo'n opening. Die twee samen kunnen lopers letterlijk een duwtje in de rug geven,” weet Gevaert. Al kan het ook anders uitpakken, vertelt ze. “Vorig jaar haalde de Amerikaan Erriyon Knighton hier een heel goede tijd op de 200 meter, maar die was misschien nog beter geweest als hij geen tegenwind had gehad.”
Dit jaar is het vooral uitkijken naar de Jamaicaanse Shericka Jackson bij de vrouwen. In Boedapest liep zij onlangs amper 7 honderdste van een seconde boven het wereldrecord op de 200 meter. “Van dat record is jaren gedacht dat het nooit gebroken zou worden. Als zij hier geluk heeft met de Brusselse bocht en een zuchtje wind, is het zeker niet onmogelijk dat ze het hier wel breekt,” zegt Gevaert.

Recordpogingen

Duimen voor Jackson dus, al staan er nog recordpogingen op het programma. Dat lijkt wel een traditie tijdens de Memorial, het laatste grote toernooi aan het einde van het atletiekseizoen. “Het Brusselse publiek is vaak heel enthousiast en sportief. Er hangt altijd een leuke sfeer, er wordt veel geklapt en aangemoedigd. Dat neem je mee als atleet,” weet Gevaert uit eigen ervaring. “Voor de Belgen voelt dat als een thuismatch, maar ook iemand als Mondo Duplantis wordt onthaald als een halve Belg.”

“Weten dat het publiek er echt voor jou is, geeft je vleugels,” zegt ook Bolingo, die vorig jaar al een Belgisch record brak tijdens de Memorial. Wil zij dat nog eens bijstellen? “Ik heb zin om te zeggen: waarom niet?” lacht ze. “Maar eigenlijk gaat het vooral om genieten. Er is geen enkel ander evenement in België dat de hele atletiekwereld zo verenigt over de taalgrenzen heen. Ik wil vooral die eenheid vieren. Als die sfeer ervoor zorgt dat ik beter presteer, des te beter.”

De Belgische langeafstandsloper Bashir Abdi wil wel een recordpoging wagen, maar dan op de 10.000 meter. De beste Europese tijd daarvoor staat nu op naam van de Brit Mo Farah. “Abdi noemt Farah zijn boezemvriend en leermeester. Die wil hij nu evenaren,” zegt Gevaert. De Noor Jakob Ingebrigtsen probeert vrijdag dan weer het wereldrecord op de 2.000 meter te kloppen. En hoogspringster Yaroslava Mahuchikh, die net goud haalde op het wereldkampioenschap, kan haar persoonlijke record van vorig jaar proberen te breken. Toen sprong zij in Brussel voor het eerst boven de lat van 2,05 meter. “Als ze zich goed voelt, is het zeker mogelijk,” zegt Gevaert.

Bolingo in actie

Zelf zal Bolingo om iets na acht uur vrijdag 'haar' 400 meter lopen. “Ik voel me goed, maar deze week draait helemaal om trainen en genoeg rusten,” zegt ze daarover. Tijdens het WK in Boedapest moest de Brusselse nog forfait geven voor de 4x400 meter-finale met de Belgian Cheetahs. Ze zat met kuitproblemen en kon de Cheetahs niet helpen om een medaille te halen. Het team eindigde vijfde. Volgend jaar wordt een erg druk seizoen voor haar. “Er staan vier internationale kampioenschappen op het programma: het wereldkampioenschap in zaal, het WK aflossing op de Bahama's, het Europees kampioenschap en de Olympische Spelen. Ik zal keuzes moeten maken in samenspraak met mijn coach.”

Dankzij haar recordtijden kon Bolingo afgelopen zomer op meer belangstelling rekenen dan gewoonlijk. Vorig jaar zei ze nog dat ze die erkenning soms miste in vergelijking met andere Belgische atleten. “Ik merk dat ik nu vaker in het nieuws kom, maar dat hangt natuurlijk samen met mijn prestaties. Voor mij gaat het nu om verder trainen en focussen,” vertelt ze.

Lopen blijft ze doen met de intussen bekende witte lijnen over haar gezicht: een op de neus met twee stippen en een op de kin. Daarmee wil ze een strakke visie op diversiteit uitdagen, want niets is zwart-wit voor Bolingo. “Ik beschouw die schmink als een deel van mijn proces als mens. Voorlopig laat ik de lijnen zoals ze zijn, maar ik kan ze altijd aanpassen of de betekenis ervan wijzigen,” vindt ze. “De twee stippen verwijzen voor mij naar de strijd die we voeren met onszelf. Soms kan je zelf je grootste vijand zijn, soms je beste vriend. Momenteel ben ik zeker mijn eigen grootste vriend.”

Zoals een goede vriend wil Bolingo de komende tijd vooral goed voor zichzelf zorgen. “Trainen, maar ook echt chillen. Dat doe ik door te slapen, series te kijken en te lezen. En ik vertrek bijna op vakantie met vriendinnen,” zegt ze. Heeft ze een tip? “De laatste reeks die ik zag was Insecure op HBO. Zeer goed en interessant. Ik vind het een van de meest representatieve series over het leven van Afro-Amerikanen.”

Belgen op de piste

Dus kan Bolingo best supporteren voor de andere Belgen. Die zijn dit jaar in totaal met 22 op de Memorial. Het gaat onder meer om de vrouwelijke en mannelijke estafetteteams op de 400 meter, zevenkampster Noor Vidts, polsstokspringer Ben Broeders, en sprintsters Rani Rosius en Delphine Nkansa.

Die laatste is trouwens aangesloten bij de Brusselse club Royal Excelsior, pal naast het Koning Boudewijnstadion, maar traint in de praktijk uitsluitend in Parijs. Verder komt alleen sprinter Florent Mabille af en toe in Brussel trainen, maar ook hij woont hier niet. “De lichting Brusselaars is tegenwoordig inderdaad niet zo groot,” zegt Bolingo. “Ik denk dat dat toeval is. Vroeger had je met Anne Zagré toch een sterke generatie. Het is wachten op een nieuw seizoen en goede opvolging in de Brusselse clubs.”

Publiekstrekker Nafi Thiam is er dit jaar niet bij. Ze sukkelt nog altijd met haar achillespees, zo weet Gevaert. “Wij kijken nu vooral uit naar wat Rani Rosius zal doen op de 100 meter en Delphine Nkansa op de 200 meter,” zegt de meetingdirecteur. “Hanne Claes loopt ook mee in de 400 meter horden en Ben Broeders zal Mondo Duplantis uitdagen bij het polsstokspringen.”
Bolingo's echte favoriet komt niet uit eigen land. “Zonder twijfel Shericka Jackson.”

Correctie: In de geprinte versie van dit artikel is geschreven dat Bolingo het vrijdag onder meer opneemt tegen huidig wereldkampioene op de 400 meter Marileidy Paulino uit de Dominicaanse Republiek. Dat klopt niet meer. Paulino heeft haar komst naar de Memorial geannuleerd.