RWDM overtuigt en frustreert in een en dezelfde wedstrijd

De eerste driepunter van het seizoen is een feit voor Racing White Daring Molenbeek. Promovendus Dender werd opzijgezet na een prima eerste en een ontstellende zwakke tweede helft. Een zichtbaar schizofreen RWDM dus, en dat dus nog wel wat versterking kan gebruiken in de laatste weken van de zomertransferperiode.

Na de gemiste promotie vorig seizoen moet dit hét jaar van RWDM worden, maar een chaotische voorbereiding en een matige prestatie in de openingswedstrijd op Virton (1-1) zetten de deur wagenwijd open voor twijfel. Iedereen in Molenbeek weet dat er dringend versterking nodig is, maar tegen Dender moest trainer Vincent Euvrard het nog steeds stellen met zijn beperkte en vooral véél te smalle kern.

De vorige week geblesseerde Jonathan Heris mocht wel zijn debuut maken in het Edmond Machtensstadion, hetzelfde stadion waar het Molenbeekse jeugdproduct 14 jaar geleden zijn debuut maakte als profspeler. Euvrard plaatste ook Ivann Botella – vorige week als invaller nog matchwinnaar met een pracht van een assist – in de ploeg, ietwat verrassend als offensieve rechtsback. En de wijzigingen zorgden meteen voor een nieuwe drive bij RWDM, of waren het de nieuwe shirts of de state-of-the-art vernieuwde grasmat van het Machtensstadion? De Molenbekenaren grepen Dender meteen bij de keel. Na nog geen tien minuten had Mickaël Biron vrije baan om de voorsprong op het bord te trappen, maar hij mikte alleen voor doelman Gies op de paal.

Alweer op stilstaande fases

Dender speelde vorig seizoen nog in eerste amateurklasse en kwam nauwelijks versterkt uit de transferperiode. Vorige week incasseerden de Oost-Vlamingen al een zware 1-4-nederlaag tegen Lommel, en ook in Molenbeek hapten de blauwzwarten naar adem. Ook Vorogovskiy had na een hoekschop een goede mogelijkheid om de score te openen, maar zijn volley stierf in de handen van doelman Gies. Op een zeldzame tegenprik hield heel Molenbeek wel even de adem in, maar Lallemand kwam net te kort om de voorzet van M’Barki in doel te verlengen.

Kort voor rust opende RWDM-verdediger Gilles Ruyssen de score, toen hij een vrije trap van Bryan Smeets in doel kopte. Scoren vanop stilstaande fases was vorig seizoen hét handelsmerk van RWDM, en ook na het vertrek van assistkoning Nicolas Rommens blijven de Brusselaars dus levensgevaarlijk op vrije trappen en hoekschoppen.

Even leek het er dus op dat de twijfels over dit RWDM – zijn ze er wel klaar voor? Zit er genoeg voetballend vermogen in het aanvallende compartiment? – misschien iets te voorbarig waren. Fris en verticaal voetbal, gedreven door vloeiende combinaties tussen Smeets, Botella en Biron, zorgde ervoor dat er voor rust eigenlijk maar één ploeg op het veld stond.

Maar dan moest de tweede helft nog komen. En die was, op z’n zachtst gezegd, een pak minder flitsend dan de eerste. Nee, Dender kon doelman Defourny niet echt aan het zweten brengen, maar van het dominant Molenbeeks voetbal in de eerste helft bleef niet veel over. Teren op de voorsprong, een gebrek aan automatismen of het teken dat er toch nog enkele sleutelelementen ontbreken in het plannetje van RWDM?

Vorig seizoen was de sterkte van dit RWDM nog de levensgevaarlijke bank – Euvrard had toen de luxe om topschutter Kevin Nzuzi op de bank te laten houden en te laten invallen als breekijzer – maar voorlopig is de spoeling te dun en wordt de bloedarmoede van dit RWDM naar het wedstrijdeinde toe pijnlijk duidelijk. RWDM moest zich noodgedwongen beperken tot countervoetbal, en bovendien zeer mager countervoetbal. Enkel Smeets toonde zich even gevaarlijk, toen hij zijn mannetje uitkapte en doelman Gies tot een – niet al te complexe – redding dwong.

Vriendelijke voetbalgoden

Met deze lakse en ondermaatse tweede helft leek RWDM wel te vragen om een gelijkmaker, maar de voetbalgoden leken de Molenbekenaren goed gezind – al zat de aanvallende mondigheid van de bezoekers uit Denderleeuw er ook wel voor wat tussen. Statistieken zeggen niet alles, maar ‘0 schoten op doel’ van Dender is wel een veelzeggend cijfer. Het bewijst ook dat het defensief wél goed zit bij RWDM. De ijzersterke Bosnische verdediger Numan Kurdic - met zijn rijzige baard lijkt hij op een protagonist uit de Balkanoorlog - maakte de Denderse aanvallers het leven zuur. Op de tegenaanval liet het irritant slordige RWDM nog enkele wenkende mogelijkheden onbenut – geheel in de geest van die frustrerende tweede periode.

Sterke man Thierry Dailly zei vorige week aan BRUZZ dat hij nog tot eind augustus nodig had om een competitieve ploeg uit te bouwen. Het heeft er alle schijn van dat hij die laatste tien dagen van de maand goed zal kunnen gebruiken. Deze wedstrijd bevestigde immers wat we al wisten over RWDM: er zit muziek in deze ploeg, dat bleek voor rust des te meer, maar het ontbreekt RWDM aan kwaliteit in de breedte én in de diepte om echt te kunnen meespelen voor de titel.

De gok van Dailly kan misschien wel goed uitdraaien – met 4/6 is de start van RWDM gewoon goed te noemen, en ook bij de andere titelpretendenten is het huiswerk nog niet af. Maar voor de nachtrust van voetbalminnend Molenbeek is het alvast wel te hopen dat Dailly en technisch directeur Julien Gorius hun transferhuiswerk deze week wél zien rond te krijgen.