Schipperen tussen ambitie en twijfel: RWDM begint met kopzorgen aan nieuw seizoen

Vrijdagavond begint RWDM aan het nieuwe voetbalseizoen in de herdoopte ‘Challenger Pro League’, tegen Virton. De Molenbeekse club leek de voorbije zomer op een bouwwerf – zowel in het stadion als in de kleedkamer – en er zijn nog enkele transfers nodig om de strakke ambities te kunnen waarmaken. "Of we meespelen voor de titel? Dat kan ik je pas vertellen bij het afsluiten van de transfermarkt", zegt sterke man Thierry Dailly.

Op 30 april zag RWDM een unieke kans in rook opgaan. De Brusselaars trokken in het beslissende finaleduel tegen Seraing aan het kortste eind. RWDM greep zo naast de promotie, wat de kers op de taart zou geweest zijn van een onverhoopt droomseizoen.

Drie maanden en een half later is de ontgoocheling bij sterke man Thierry Dailly stilaan verteerd. De zware rellen na het laatste fluitsignaal in Luik hebben wel een wrange nasmaak nagelaten. “Ik heb er genoeg van: vanaf nu geldt er nultolerantie in en rond de tribunes. We moeten wel, want bij de kleinste misstap riskeren we meerdere wedstrijden zonder publiek te moeten spelen”, zucht Dailly.

“Het zijn telkens weer onze trouwe, brave supporters die de prijs moeten betalen voor het wangedrag van enkelingen. Je had eens moeten zien hoe ongelofelijk moeilijk het was om deze zomer oefenwedstrijden te organiseren. Bij een heleboel burgemeesters en politiezones waren we niet welkom."

"Een oefenwedstrijd tegen het Nederlandse ADO Den Haag hebben we in de grootste geheimhouding moeten organiseren. We mochten de wedstrijd zelfs niet aankondigen, laat staan waar en wanneer die zou plaatsvinden. Supporters klagen dan over de gebrekkige communicatie, maar het is niet mijn schuld dat we zo geviseerd worden door de veiligheidsdiensten.”

De ontgoocheling na Seraing maakte al snel plaats voor vernieuwd zelfvertrouwen: het komende seizoen zou enkel de titel goed genoeg zijn, zo was de teneur. De vroege transfer van Bryan Smeets, de Nederlandse smaakmaker van Lommel die de RWDM-defensie het leven zuur maakte in het onderlinge duel in april, zette de ambities kracht bij.

Heel wat spelers verlieten het Edmond Machtensstadion, vooral bankzitters of spelers van wie de staf betwijfelde of ze het in zich hadden om voor de titel te spelen. Belangrijke pionnen als Kylian Hazard en Yan Vorogovskiy verlengden hun contract. Alleen: nadien viel de transfermachine stil.

Daags voor de competitiestart in Virton kan trainer Vincent Euvrard nauwelijks de bank vullen – de kern bevat amper vier middenvelders. Euvrard liet zelf al optekenen dat zijn ploeg allesbehalve klaar is voor de start. Een gevolg van de complexe transfermarkt, aldus Dailly.

“Vorig seizoen transfereerden we veel sneller, maar toen lagen onze eisen en verwachtingen ook een stuk minder hoog. We kozen bijvoorbeeld uitsluitend voor spelers zonder club. Nu benaderen we spelers die elders onder contract liggen – daar komen complexe onderhandelingen met speler en club bij kijken. We hebben weliswaar een groter budget, maar geen blanco cheque.”

Pech: zware knieblessure spits

Daar komt nog eens bij dat assistkoning en smaakmaker Nicolas Rommens onverwacht andere oorden opzocht. Hij kreeg an offer he can’t refuse van Zulte-Waregem en gooit nu al hoge ogen in de Jupiler Pro League.

Een portie pech bemoeilijkte de voorbereiding. “Zo moeten we in laatste instantie nog op zoek naar een extra flankspeler, omdat Zakaria El Ouahdi een hele tijd aan de kant staat met een blessure. En vooral de spitspositie is een pijnpunt. Dit moest immers hét seizoen worden van Obbi Oulare. We haalden hem vorig seizoen tijdens de winterstop, met als doel: hem na jaren van blessureleed klaarstomen voor het nieuwe seizoen. In de voorbereiding sloeg het noodlot echter toe: hij liep een zware knieblessure op en staat maanden aan de kant. Een drama, in de eerste plaats voor die jongen zelf, want hij heeft zijn portie pech al wel gehad en werkte er hard voor. Maar het betekent ook dat we toch nog de boer op moeten om een extra spits te halen.”

Even leek RWDM zijn witte merel gevonden te hebben: in juni stond Lennart Mertens, topschutter bij reeksgenoot Deinze, dichtbij een transfer naar RWDM. Het liep alsnog mis.

“Geen slecht woord over Mertens zelf. Hij wilde dolgraag komen, met Deinze waren we er ook wel uitgeraakt. Tot Club NXT (de beloften van Club Brugge, die dit seizoen (opnieuw) aantreden in de Challenger Pro League, nvdr.) op de proppen kwam met een contractvoorstel dat een stuk hoger lag dan het onze. Is dat dan het doel van die beloftenteams in onze reeks? De concurrentie met enorme budgetten uit de markt prijzen door een goalgetter van 30 te halen? Ik dacht dat die integratie van beloftenteams bedoeld was om jonge talenten te laten ontplooien”, fulmineert Dailly.

Later haalde Dailly wel nog een spits: de Fransman Mickaël Biron, een speler van KV Oostende waar RWDM volgens Oostendse bronnen maar liefst 2,5 miljoen voor neertelde. Dailly schiet in de lach als we hem ernaar vragen. “2,5? Maak daar maar zes miljoen van. Minstens. Nee, dat klopt dus niet. We draaien met een jaarbudget van 2,5 à 3 miljoen euro, en dat geld is zelfs niet alleen voor het sportieve luik.”

De onzekerheid rond de kern en de transfers maakt alvast dat het zelfvertrouwen en de ambitie enigszins plaats hebben moeten ruimen voor realisme en voorzichtigheid. “De titel? Stel me die vraag eind augustus nog eens”, aldus Dailly. “Als we onze lopende transferdossiers tot een goed einde kunnen brengen, dan dingen we zeker mee. Maar op dit moment is onze kern uiteraard nog veel te smal, zowel kwalitatief als in de breedte. Ik heb mijn lijstje klaar, maar we moeten de transfers nog kunnen afronden. Een verdedigende middenvelder, een flankspeler en een diepe spits, dat is het absolute minimum op transfervlak.”

'Mijn Engels is erop vooruitgegaan'

Voor Dailly zelf veranderde er in 2022 ook veel. Hij is niet langer de enige man achter de knoppen. De Amerikaan John Textor is meerderheidsaandeelhouder. De man heeft nog verschillende andere clubs in portefeuille en laat het dagelijks bestuur van de club in handen van Dailly. “We bespreken alles samen. Eén voordeel: mijn Engels is al een stuk beter geworden. How do you do?”

Het netwerk van Textor biedt ook sportief opportuniteiten voor RWDM. Zo kondigde zusterclub Botafogo deze week aan dat drie Braziliaanse talenten naar Molenbeek gestuurd worden – al weten Dailly en Euvrard wellicht ook dat de inpassing van onervaren spelers uit Zuid-Amerika de nodige tijd zal kosten.

“Ook voor onze eigen jeugdspelers is de komst van Textor alleen maar een goede zaak. Onze grootste talenten worden steevast op jonge leeftijd weggeplukt door topclubs uit binnen- en buitenland. Nu kunnen we die jongens een carrièreplan voorschotelen, en kunnen ze de kans krijgen om via RWDM een transfer naar topclubs als Lyon of Crystal Palace (twee andere clubs uit het Textor-netwerk, nvdr.) te versieren.”

Grote infrastructuurwerken

In Textor vond Dailly een partner om werk te maken van een project waar Dailly al lang van droomde: het oplappen van de aftandse infrastructuur van het Machtensstadion.

“Het is één van de eerste dingen die ik Textor liet zien bij onze onderhandelingen: mijn map met de grote, dringende infrastructuurwerken voor het stadion.” En inderdaad, kort voor de eerste thuiswedstrijd wordt er hard gewerkt om het stadion een nieuwe look te geven. Nieuwe trainingsvelden, een vernieuwd loket voor de ticketing, verbeterde toegang voor personen met beperkte mobiliteit, nieuwe tribunezitjes, draaipoorten om het stadion te betreden,…

Het paradepaardje is de nieuwe grasmat – traditiegetrouw een zorgenkind bij RWDM – met ondergrondse verwarming en een prijskaartje dat naar het miljoen euro gaat.

“Een hele onderneming: we vulden maar liefst 325 vrachtwagens met afgevoerde aarde.” Dailly en Textor kocht ook een veld in Halle – De Lamme Guiche, het oude stadion van SK Pepingen-Halle – om er een trainingscentrum voor de eerste ploeg te bouwen. “Zo maken we de oefenterreinen rond het Machtensstadion vrij voor de jeugdploegen. Om dezelfde reden investeren we ook in de vernieuwing van het gemeentelijke oefencomplex aan Sippelberg.”

De infrastructuurwerken zijn een werk van lange adem, en ze zijn nog lang niet afgerond. “Mijn grote droom is het volledig rond maken van het stadion, met tribunes achter de doelen en een capaciteit van bijna 15.000 toeschouwers. Dat is geen utopie als je weet dat het stadion tegen Seraing uitverkocht was, voor het eerst in mensenheugenis."

"De ruimte en de mogelijkheden zijn er, dat is ons grote voordeel: we zitten hier goed en we blijven hier. Maar dat is allemaal nog toekomstmuziek. Eerst ons huiswerk voor dit seizoen nog afmaken."